Ośrodek uchodźczy dla Polaków w Câmpulung-Muscel zorganizowany został w drugiej połowie września 1939 r. Internowanych wojskowych ulokowano w kwaterach prywatnych, tworząc tzw. obóz zamknięty. W październiku 1939 r. liczba internowanych przekroczyła tysiąc osób. Z czasem obóz uległ likwidacji, głównie z powodu licznych ucieczek. W Câmpulung zorganizowany został również ośrodek uchodźców cywilnych.Na miejscowym cmentarzu w latach 70. odszukano 9 polskich grobów, w 1976 r. ekshumowano zwłoki i przeniesiono do zbiorowej mogiły na tym samym cmentarzu. Informacja od rodziny Stanisława Siekańca, mechanika lotniczego 2 pułku lotniczego zmarłego w Câmpulung 19.10.1939 r., stała się w 1971 r. przyczynkiem do zainteresowania się ówczesnej Rady Ochrony Pomników Walk i Męczeństwa grobami uchodźczymi w Rumunii. Dotychczas (na podstawie informacji Ambasady PRL w Bukareszcie) uważano, że nie ma na terenie Rumunii polskich grobów z okresu II wojny światowej.Obelisk na zbiorowym grobie ma formę prostokąta z umieszczonymi na nim nazwiskami. Podstawę stanowi szersza bryła z inskrypcją w dwóch językach. Tekst polski: „PAMIĘCI ŻOŁNIERZY I OBYWATELI POLSKICH / ZMARŁYCH W LATACH II WOJNY ŚWIATOWEJ / W CÎMPULUNG MUSCEL”.