Villa Gianna in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Villa Gianna in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Villa Atlanta in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Villa Atlanta in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Villa Atlanta in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Plaque commemorating Stanislaw Witkiewicz on Villa Atlanta in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Detail from villa Atlanta in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
A fragment of the old town of Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Villa Antonia in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Villa Antonia in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Garden at Pension Centrale in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Pension Centrale in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Pension Centrale in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
Pension Centrale in Lovran, photo Bartłomiej Gutowski, 2023
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Fundacja Akcja Kultura, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Polish traces in Lovran
 Submit additional information
ID: POL-001736-P

Polish traces in Lovran

ID: POL-001736-P

Polish traces in Lovran

Aromat lauru, będącego symbolem Lovran, nadaje lokalnemu klimatowi niepowtarzalny charakter. To właśnie obecność laurowych gajów wokół miasta miała być przyczynkiem do powstania jego nazwy, co często podkreślali historycy, podróżnicy i kartografowie w swoich relacjach.

Miejscowość, gdy stała się popularnym kurortem, nazywana była przez Polaków Lowrana czy Laurana. 

Pierwsze wzmianki o Lovran, jako ufortyfikowanym porcie na północnym wybrzeżu Adriatyku, pochodzą z VII w. z dzieła „Cosmographia” anonimowego autora z Rawenny. Historia miasta sięga jednak jeszcze dalej, do czasów, kiedy jego tereny zamieszkiwało iliryjskie plemię Liburnów, znane z rybołówstwa w Zatoce Kvarnerskiej oraz uprawy winorośli i oliwek na stokach góry Učka.

W I w. p.n.e., pod wpływem Rzymian, Lovran stał się miejscem, gdzie bogaci patrycjusze wznosili swoje letniskowe rezydencje. Jedna z nich mogła należeć do Marka Wipsaniusza Agryppy, współpracownika Oktawiana Augusta. Z biegiem czasu w miejscu rzymskich willi rozwinęła się osada rybacka, a w konsekwencji ufortyfikowany port, co zapoczątkowało dynamiczny rozwój miasta. Al-Idrisi, arabski geograf z XII w., opisywał Lovran jako „bogate i rozwinięte miasto”.

Po upadku Cesarstwa Rzymskiego Lovran znalazł się pod wpływem Bizancjum, by później zostać włączonym do imperium Karola Wielkiego. Wzgórze Knezgrad, nazwane na cześć bitwy z 799 r., kiedy to Chorwaci pokonali Franków, nosi pamięć o tych wydarzeniach. Epos Paulinusa z Akwilei wspomina tę bitwę, określając Lovran mianem „Mons Laurentus”.

Przez wieki Lovran był świadkiem panowania chorwackich książąt, austriackich Habsburgów, a nawet Napoleona. Miasto doświadczyło również konfliktów, takich jak walki Uskoków z Wenecjanami, które skończyły się wielkim pożarem.

Typowa średniowieczna architektura miasta z wąskimi, kamiennymi uliczkami i malowniczymi oknami wychodzącymi na morze wciąż definiuje urok Lovranu. Plac św. Jerzego, serce publicznego życia miasta, jest miejscem, gdzie znajduje się kościół parafialny, wieża miejska i urząd miasta, co utrzymuje żywą historię i kulturę Lovran.

XIX w. przyniósł przekształcenie Lovran w popularny kurort dla austriackiej arystokracji i zamożnej burżuazji, głównie dzięki rozwojowi kolejnictwa i turystyki. Eleganckie wille i hotele z tego okresu, reprezentujące secesję i eklektyzm, nadają miastu wyjątkowy charakter. 

Historia Lovran, miasta otoczonego niegdyś murem obronnym i trzema bramami zamykanymi na noc, jest świadectwem dynamicznych przemian. Rozwój parowców zrewolucjonizował jego tradycyjny charakter morski i stoczniowy, oparty na żaglowcach przewożących owoce, oliwę i wino z okolicznych zboczy góry Učka. W XVII w. Valvasor opisywał rozwinięty handel miejscowych, którzy drogą morską eksportowali płótno do dalekich krajów.

Wraz z początkiem XIX w. Lovran osiągnął szczyt swojego morskiego i handlowego znaczenia, by później znowu stać się urokliwym nadmorskim miejscem, przyciągającym swoim pięknem. Długie wieki atrakcji i wydarzeń uczyniły z niego jedno z pierwszych centrów turystycznych na Riwierze.

Zmieniając swój obraz, Lovran rozwinął się poza swoje historyczne granice. Architekci tacy jak Carl Seidl, Attilio Maguolo i Andrea Rubinich wnieśli nowy wymiar, projektując wille, pensjonaty, hotele i sanatoria, otoczone pięknie zagospodarowanymi ogrodami nad brzegiem morza. Dawniej tętniące życiem uliczki kupców i marynarzy, teraz rozbrzmiewały krokami spacerujących monarchów austro-węgierskich w nowo założonych parkach.

Lovran zakończył wiek jako ceniona destynacja turystyczna, zimowy kurort, modna plaża i uzdrowisko dla elit austro-węgierskich. Cztery hotele, dwadzieścia pensjonatów, cztery sanatoria i dwie publiczne plaże - Peharovo i Kvarner - symbolizują tę spektakularną przemianę miasta w ciągu stulecia.

Mimo że kurort nie mógł pochwalić się taką sławą jak pobliska Abacja, przyciągał turystów korzystniejszymi cenami. Wśród znanych postaci, które odwiedziły miasto, był Henryk Sienkiewicz, który dwukrotnie zagościł w Lovran. Jego pierwsza wizyta przypadła na styczeń 1905 r., kiedy to przybył z córką i odwiedził Stanisława Witkiewicza. Do miasta powrócił ponownie we wrześniu 1909 r., aby ponownie się z nim spotkać. Podczas drugiego pobytu Sienkiewicz zatrzymał się w willi Antonia, która do dziś jest zachowana.

Stanisław Witkiewicz również przyjeżdżał do Lovran dwukrotnie, jednak jego pobyty były znacznie dłuższe. Swoją pierwszą podróż odbył w towarzystwie swego syna, Stanisława Ignacego, zatrzymując się w eklektycznej willi Atlanta z 1899 r., co upamiętnia tablica na jej fasadzie. Jego pobyt był podyktowany walką z gruźlicą. W Lovran Witkiewicz czuł się na tyle dobrze, by wychodzić na spacery i integrować się z lokalną społecznością rybaków i chłopów, starając się nawet nauczyć chorwackiego, aby móc z nimi rozmawiać. Ta wizyta przyniosła mu ulgę i po powrocie do Zakopanego był w stanie kontynuować pracę.

Podczas drugiego pobytu w Lovran jego stan zdrowia był już znacznie gorszy. Początkowo zamieszkał w willi Atlanta, ale z powodów finansowych przeniósł się do bardziej przystępnego cenowo Pension Centrale, gdzie opiekowała się nim Maria Dembowska. Witkiewicz opisywał, jak został przeniesiony do powozu i na piętro pensjonatu, co pozwoliło mu uniknąć zmęczenia. W pensjonacie, prowadzonym przez Polkę Sidonię Romańczuk-Gadomską, skupionym na gościach z Galicji, czuł się - jak przynajmniej starał się przekonać syna - komfortowo, doceniał polską kuchnię. Mimo tymczasowej poprawy, jego choroba Witkiewicza nadal postępowała i ostatecznie zmarł w Lovran 5 września 1915 r. Pensjonat zachowany jest do dzisiaj, chociaż zmieniła się jego funkcja i obecnie znajdują się w nim mieszkania. Niestety zarówno ogród, jak i budynek są dzisiaj mocno zaniedbane.

Podczas drugiego pobytu Witkacy odwiedził go w Lovran czterokrotnie - w styczniu 1910 r., potem w maju razem z Ireną Solską, a także od listopada 1911 do początku 1912 oraz pod koniec 1913 r.

W 1938 r. w mieście gościł prezydent Ignacy Mościcki. Jak donosił prasa „Dziś o godz. 20. m.20 do leżącej w pobliżu Abacji miejscowości Laurana nad Adriatykiem przybywa na 6-tygodniowy pobyt kuracyjny P. Prezydent Rzeczypospolitej prof. I. Mościcki". Prezydent zatrzymał się w willi San Michele, otoczonej pięknym ogrodem. W prasie znajdujemy taki oto opis willi  „Willa, zbudowana z różowego marmuru karraryjskiego przez architekta Seidla twórcę najpiękniejszych pałaców nad Adriatykiem".

 

 

 

 

Supplementary bibliography:

Dobry Wieczór! Kurier Czerwony : ilustrowane pismo codzienne. R. 17 (9), 1938, nr 17

Keywords:
Publikacja:
28.07.2024
Ostatnia aktualizacja:
30.07.2024
Author:
Bartłomiej Gutowski
see more Text translated automatically

Related projects

1
  • Dokumentacja poloników w Chorwacji Show