Przed II wojną światową we wsi mieszkało ok. 1400 osób, przeważała ludność polska (ponad 70% mieszkańców).

12.03.1944 r. liczne bojówki formacji ukraińskich otoczyły wieś ze wszystkich stron. Napastnicy byli w mundurach żołnierzy sowieckich, co zmyliło miejscową polska samoobronę, która nie podjęła żadnych działań. Napastnicy dokonali segregacji zgromadzonych - Ukraińców oddzielono i większości z nich pozwolono wrócić do domów (zamordowano Ukraińców z rodzin mieszanych), Polaków zaś wymordowano z broni maszynowej. Łącznie zginęło ok. 360 osób. Ofiary pochowano w dwóch miejscach - Ukraińców na cmentarzu prawosławnym, a Polaków na cmentarzu katolickim (w grobach indywidualnych).

W okresie powojennym miejscu zbrodni ustawiono upamiętnienie ku czci ofiar. Napis na pomniku głosi: „W tym miejscu 12 marca 1944 r. rozstrzelano 365 mieszkańców Palikrów. Wdzięczna im pamięć”.

W 2012 r. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zbudowała na cmentarzu katolickim upamiętnienie ku czci zamordowanych Polaków - po obu stronach krzyża centralnego ustawiono pionowe tablice, na których miały być wyryte nazwiska ofiar. Inskrypcja na krzyżu głosi: „Pamięci / mieszkańców Palikrów i okolic / którzy zginęli / w marcu 1944 roku // rząd rzeczypospolitej Polskiej / Rodziny / 2012”.

W latach 2020-2023 Fundacja „Wolność i Demokracja” sprawowała stałą całoroczną opiekę nad tymi grobami w ramach zadania dofinansowanego z programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Miejsca Pamięci Narodowej za Granicą”.