Michał Henryk Tyszkiewicz (1820-1854), syn Henryka Jerzego Tyszkiewicza, właściciela dóbr Oczereta, tajnego radcy rosyjskiego, szambelana i marszałka szlachty guberni kijowskiej, oraz Eufrozyny Szałajskiej, rentier.

W 1844 r. ożenił się z Joanną Walerią Klementyną Tyszkiewicz-Łohojską (1827-1848), córką Benedykta Tyszkiewicza; po jej śmierci w Rzymie zawarł w 1852 r. drugie małżeństwo z jej młodszą siostrą Marią Wandą Tyszkiewicz-Łohojską (1833-1860). Z tego związku urodził się syn Benedykt Henryk Tyszkiewicz (1852-1935), późniejszy mąż Clary Elisabeth Bancroft (1857-1883).

Zmarł 26 kwietnia 1854 r. w Paryżu przy avenue des Champs-Élysées 50. Pochowany 28 kwietnia 1854 r. na Cmentarzu Père-Lachaise ( numer roczny 3227, numer generalny 121 988).

klepsydra: „Michał hr. Tyszkiewicz opatrzony Sakramentami świętymi, Bogu ducha oddał w dniu 26 b. m., o godzinie 9ej. Stroskana żona i brat zmarłego, zapraszają przyjaciół i znajomych na pogrzeb, który się odbędzie w Piątek, dnia 28 b.m. następującym porządkiem. O godzinie 12ej zwłoki zmarłego wyprowadzone będą z mieszkania jego przy ulicy Avenue des Champs-Elysees, n.50, do kościoła parafialnego Saint-Philippe du Roule, zkąd po żałobnem nabożeństwie odprowadzone zostaną na cmentarz Père-La-Chaise. Wieczny odpoczynek Racz mu dać Panie. Paryż dnia 26 kwietnia 1854 roku”

KW 25V/6 czerwca 1854 r., nr 145, s. 768: „W początkach Maja, umarł w Paryżu, gdzie dla poratowania zdrowia przebywał, ś. p. Michał Hr. Tyszkiewicz. Dwukrotnie zięć Hr. Benedykta Tyszkiewicza, pozostawia w żałobie Wdowę i dziecię”

KW 12/24 czerwca 1854 r., nr 161, s. 860: „Niedawno zamieściliśmy w piśmie naszem wiadomość o skonie Hrabi Michała Tyszkiewicza. Jednocześnie prawie doszła tu z Kijowa smutna wiadomość, o skonie Ojca jego, ś. p. JW. Radcy Tajnego Henryka Hra: Tyszkiewicza. Marszałka Szlachty Guber: Kijowskiej i kilkakrotnych ponownych wyborów, Szambelana Dworu Jego Cesarsko-Królewskiej Mości, Kawalera Orderów: Orła Białego, Śtej Anny kl: lej z Koroną CESARSKĄ, Śgo Stanisława kl: lej, Krzyża Wojskowego Polskiego, Duńskiego Danebroga, Sgo Jana Jerozolimskiego (Maltański), i Wielkiego Krzyża Bawarskiego Orderu Śgo Huberta. Hrabia Tyszkiewicz przed kilku laty gościł w Warszawie, i dawniej, służąc jako b. Oficer b. Wojsk Polskich”

• „Russkij Nekropol”, 1915, s. 89
• Tyszkiewicz Eustachy, „Groby rodziny Tyszkiewiczów”, Warszawa 1873, s. 97