Stanisław Samostrzelnik; Stanisław z Mogiły; łac. Stanislaus Claratumbensis (1490-1541) – polski malarz, iluminator i miniaturzysta, cysters. Przypadająca na rozwój renesansu twórczość zakonnika nawiązuje jeszcze do tradycji gotyckiej (zalicza się ją do tzw. stylu miękkiego). Samostrzelnik, po zdaniu egzaminów, dołączył do zakonu cystersów w Mogile pod Krakowem, gdzie szybko awansował na stanowisko iluminatora dzięki wsparciu opata. W 1506 roku rozpoczął dekorowanie polichromiami sklepień klasztornych, przyjmując jednocześnie nowe nazwisko Stanislaus Claratumbensis, inspirowane łacińską nazwą Mogiły (Clara Tumba), czyli Stanisław Jasnomogilski bądź Stanisław z Mogiły. W 1511 roku przeniósł się do Szydłowca, gdzie pracował na zlecenie Krzysztofa Szydłowieckiego (właściciela miasta), ilustrując księgę genealogiczną rodu. Później, w 1514 roku, przeniósł się do Opatowa, a po śmierci Szydłowieckiego w 1532 roku wrócił do Mogiły. W Mogile stworzył ilustracje do Modlitewnika Olbrachta Gasztołda (1528) i założył własną pracownię w Krakowie. Tam realizował zamówienia dla patrycjatu, duchowieństwa i dworu królewskiego, tworząc m.in. iluminacje do Katalogu arcybiskupów gnieźnieńskich, mszału, ewangeliarza i pontyfikału wielkoczwartkowego dla biskupa Piotra Tomickiego. Udekorował również modlitewnik królowej Jadwigi, traktat pokojowy z Turcją i chorągiew złożoną królowi polskiemu przez Albrechta Hohenzollerna podczas hołdu pruskiego (1525). Samostrzelnik jest także autorem polichromii w opactwie cystersów w Mogile (w kościele, krużgankach i bibliotece) oraz portretu bpa Piotra Tomickiego w krużgankach klasztoru franciszkańskiego. W 2019 roku odkryto fragmenty jego polichromii w budynku przeoratu i domu opata klasztoru Cystersów w Mogile.