Paryskie Muzeum Bourdella skrywa w swych zbiorach gipsową figurę przedstawiającą polskiego wieszcza Adama Mickiewicza autorstwa Émile'a-Antoine'a Bourdelle'a (1861-1929), świadczącą o zaangażowaniu jednego z najważniejszych francuskich rzeźbiarzy epoki w sprawę polską. 

Figura stanowi gipsowe studium do brązowej rzeźby zdobiącej pomnik Adama Mickiewicza - monumentu usytuowanego obecnie w parku w typie francuskim przy Cours Albert I. Inauguracja pomnika 29 kwietnia 1929 r. w jego pierwotnej lokalizacji, przy Place d'Alma, stanowiła rezultat trwających od około 1908 r. starań polsko-francuskiego komitetu pod kierownictwem Władysława Mickiewicza o utworzenie monumentu w Paryżu w hołdzie polskiemu poecie.

Realizacja zlecenia przez Bourdelle'a 

Bourdelle przyjął zamówienie na realizację pomnika Mickiewicza w 1909 r. z uwagi na swoje umiłowanie dla literatury pięknej oraz przekonanie o przyszłym odzyskaniu niepodległości przez Polskę. W tym czasie powstała wstępna konceptualizacja pomnika, w tym figury poety na szczycie kompozycji, o czym świadczy opublikowany na przełomie 1927 i 1928 r. w „Sztukach Pięknych” wywiad z artystą:

„Już w 1909 r., w chwili gdy komitet francusko-polski pod przewodnictwem Władysława Mickiewicza, syna poety, powierzył mi wykonanie tego pomnika, naszkicowałem Mickiewicza odrazu w tej samej postawie, w jakiej znajdzie się on definitywnie na pomniku, to jest w postawie pielgrzyma i proroka, który przebiega świat, zwiastując wszędzie zmartwychwstanie swej ojczyzny. Pomnik ten jest aktem wiary”. („Sztuki Piękne”,1927/1928, nr 5, s. 194)

Podczas prac nad pomnikiem, złożonym z figury poety-pielgrzyma-proroka, kolumny z sześcioma płaskorzeźbami z przedstawieniem dzieł poety oraz alegorii polskiej epopei narodowej, Bourdelle mierzył się z problem doboru odpowiedniej skali figur. Kilkukrotnie wykonywał przedstawienia postaci zdobiących realizację po to, aby razem tworzyły spójną całość. Znajdująca się w zbiorach Muzeum Boudelle figura stanowi pełnowymiarowy odpowiednik rzeźby z parku przy Cours Albert I. 

Dopiero 17 lat od rozpoczęcia rozmów dotyczących utworzenia pomnika Mickiewicza przez Bourdella, w grudniu 1925 r., rada miejska Paryża rozpatrzyła wniosek o przydzielenie nadzwyczajnego kredytu, niezbędnego do odlania, a następnie wzniesienia monumentu. Kolejny rok przyniósł sfinalizowanie rozmów na temat lokalizacji realizacji. Wśród miejsc usytuowania pomnika rozważano Place Edmond Rostand, Cité Universitaire i Place de l'Alma. Wybór padł ostatecznie na tę ostatnią lokalizację. W 1927 r. wydano zezwolenia na usytuowanie pomnika przy Place de l'Alma, a w następnym roku Bourdelle nadzorował prace nad wzniesieniem struktury w tym miejscu. W 1929 r. odsłonięto pomnik przy Place de l'Alma, mimo że został zaprojektowany z myślą o usytuowaniu go przy Place Médicis w pobliżu Ogrodu Luksemburskiego.

Gipsowa figura Mickiewicza ze zbiorów Muzeum Bourdelle do końca życia jej autora znajdowała się w jego pracowni. Bourdelle zmarł, zaledwie kilka miesięcy po inauguracji pomnika, dnia 1 października 1929 r. Jego atelier przy 16 Impasse du Maine (obecnie 18, rue Antoine Bourdelle) zostało w 1949 r. przekształcone w muzeum.