Jan III Sobieski (1629-1696), urodzony w Lesku, syn Jakuba Sobieskiego i Zofii Teofili z Daniłowiczów. W latach 1640–1643 uczęszczał do Kolegium Nowodworskiego w Krakowie. Następnie studiował na Wydziale Filozoficznym Akademii Krakowskiej. Odebrał świetną edukację, uczył się kilku języków. Biegle opanował trzy, znał podstawy kolejnych pięciu. Po ukończeniu akademi Sobieski odbył wraz z bratem trwający 2,5 roku grand tour po zachodniej Europie. Był bibliofilem, uzyskał od papieża zgodę an czytanie ksiąg zakazanych. Miał również niezwykle szerokie zainteresowania naukowe (matematyką, astronomią, architekturą i inżynierią). Wrócił do kraju aby walczyć w Powstaniu Chmielnickiego. W czasie wojny moskiewskiej walczył w bitwie pod Ochmatowem 1655. W 1659 poraz pierwszy wybrano go posłem na sejm. W 1665 wziął ślub z Maria Kazimiera d’Arquien. W 1674 roku został wybrany królem. Był wielkim mecenasem kultury. Zmarł w 1696 w Wilanowie.