Pomnik autorstwa Gustawa Zemły upamietniający Ernesta Malinowskiego jako projektanta i budowniczego Centralnej Kolei Transandyjskiej. Kolej obecnie ze względu na fatalny stan techniczny nie jest użytkowana. Ta najwyżej położona linia kolejowa była traktowana jako jedno z największych osiągnięć technicznych XIX wieku. Pierwszy projekt Malinowski przedstawił w latach 50. XIX wieku, jednak początkowo odrzucono go, jako nierealny. Dopiero inicjatywa amerykańskiego przedsiębiorcy Henry'ego Meiggssa skłoniła rząd do powołania specjalnej komisji i ostatecznie rozpoczęcia prac. Szczegółowe opracowanie założeń technicznych powiedzono zaś Malinowskiemu. Linia kolejowa miała przede wszystkim umożliwić transport minerałów wydobywanych w Andach. Właściwe prace buowlane rozpoczęto w roku 1870, podczas prac rozwiązano liczne problemy techniczne związane z przerzucaniem wiaduktów nad przepaściami, mostów (powstało ich 61) czy drążeniem tuneli (powstało ich łącznie 63). W 1878 ze względu na wojnę przerwano budowlę. Pomnik postawiony na przełęczy Ticlio to inicjatywa Elżbiety Dzikowskiej. Wykonano go w granicie przywiezionym ze Strzegomia. Znajduje się na nim płaskorzeźba ze stopu miedzi z wizerunkiem Ernesta Malinowskiego, godło Peru i Polski oraz napis „Inżynier Polski, Patriota Peruwiański, Bohater obrony Callao 1866, projektant i budowniczy centralnej kolei transandyjskiej”.