Wojciech Fangor, urodzony w Warszawie w 1922 roku jako syn Konrada i Wandy Chachłowskich, w latach podróżował po Europie, eksplorując muzea w takich miastach jak Paryż, Wiedeń, Wenecja, Florencja, Rzym, Neapol i Stambuł. Okres II wojny światowej spędził na wsi, gdzie korzystał z indywidualnych lekcji rysunku, prowadzonych przez Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego. W 1946 roku, po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, otrzymał tytuł magistra sztuki. Jego twórczość z okresu socrealizmu, w tym znaczące dzieło „Matka Koreanka" z 1951 roku, zyskała szerokie uznanie. Później jego zainteresowania skłoniły go w stronę abstrakcji i op-artu. W 1961 roku podjął decyzję o emigracji z Polski, a pięć lat później osiedlił się na stałe w USA, gdzie między innymi projektował wnętrza szkół w Brockton i Lynn (Massachusetts). Rok 1970 przyniósł mu indywidualną wystawę w nowojorskim Muzeum Guggenheima, co stanowiło niebywałe osiągnięcie dla artysty polskiego pochodzenia. W 1999 roku Fangor powrócił do ojczyzny. Za swoje dokonania artystyczne otrzymał liczne prestiżowe wyróżnienia, a jego dzieła są obecne w najważniejszych galeriach, muzeach i kolekcjach prywatnych na całym świecie.