Czynny cmentarz katolicko-prawosławny, założony na przełomie XVIII i XIX w., zlokalizowany jest we wschodniej części miasta, ok. 1200 m od kościoła i centrum miasta. Cmentarz na nieregularnym planie prostokąta, położony na kilku wzgórzach. Pomiędzy wzgórzami, wąwozem przebiega alejka, dzieląca cmentarz na dwie części. W części północnej zlokalizowana jest klasycystyczna kaplica cmentarna z początku XIX w., która po powstaniu styczniowym została zamieniona na cerkiew prawosławną.  Po 1945 r. kaplica stała opuszczona i zaczęła popadać w ruinę. Niedawno przeszła renowację: podmurowano szczyty i położono nowe pokrycie dachowe z blachy. Jest ona murowana, na planie prostokąta. „Elewacja frontowa z prostokątnym wejściem na osi, flankowana narożnymi pilastrami, otwory okienne prostokątne z uszkowatymi obramieniami. Elewacja tylna dzielona czterema pilastrami. Płaszczyzny ścian kaplicy boniowanie”. Na cmentarzu większość nagrobków pochodzi z 1 poł. XX w. Najstarsze nagrobki zlokalizowane są dookoła kaplicy cmentarnej. Najstarszy nagrobek, żeliwna prostokątna obramiona prostą listwą z rozetami w narożnikach płyta nagrobna, należy do Konstantego Brochockiego i pochodzi z 1843 r. Na grobie zachowała się / inskrypcja: /  D. O. M./ KONSTANTEMY/ BROCHOCKIEMU/ URODZONEMU W ROKU 1818/ LIPCA 17 DNIA ZMARŁEMU/ R. 1843 KWIETNIA 15 DNIA./ TEN POMNIK/ PRZYWIĄZANY/ KUZYN WINCENTY SŁAWIŃSKI/ POŚWIĘCA MU I PROSI PRZECHODNIA/ O ZDROWAŚ MARYA/.
Dla cmentarza wykonana została dokumentacja (32 karty) oraz plan (przechowywane w MKDNiS). Informacje o cmentarzu opublikowano (patrz bibliografia).

Bartłomiej Gutowski, Salomea Grabowska