Informacja o obiekcie:
Kościół p.w. Świętych Piotra i Pawła w Tbilisi stanowi najważniejsze świadectwo wielowiekowej obecności Polaków w Gruzji, przez dziesięciolecia skupiającym i konsolidującym polską społeczność. Był nieprzerwanie czynny w czasach komunizmu (1937-1980), a po jego upadku stał się zalążkiem odrodzenia katolicyzmu w Gruzji. Po wyjeździe dużej części Polaków do Ojczyzny w latach 1919-1921 skupia, poza potomkami naszych rodaków, wyznawców wyznania rzymsko katolickiego w Gruzji.

Obecna świątynia powstała na miejscu niewielkiego kościoła z 1804 r., który przestał wystarczać potrzebom na skutek napływu wiernych z imperium. Prace budowlane prowadzone były w latach 1890 – 1877 na podstawie projektu niemieckiego architekta Aleksandra Zalcmana. Pieniądze na budowę zbierano na terenie Kaukazu i Zakaukazia, ale też w Armenii oraz w Polsce. Darczyńcami byli m.in.: hrabina Zofia Potocka, hrabia Konstanty Przeździecki i Zygmunt Krasicki. Świątynię konsekrowano w 1877 r., mimo, że nie wykonano wszystkich robót. Proboszczem nowej parafii został ksiądz Maksymilian Orłowski. Z powodu niedostatecznych środków odstąpiono od budowy kopuły urządzając tymczasowe zadaszenie; budynku nie otynkowano, brak było też wyposażenia. Dlatego też w dalszym ciągu gromadzono na ten cel fundusze. Po śmierci ks. Orłowskiego nowym wizytatorem i proboszczem parafii został Polak, ksiądz Józef Baranowski.

W 1893 r. nowa Rada Kościelna postanowiła o kontynuacji prac budowlanych i uposażaniu świątyni. W 1894 r. zamontowano ambonę z drewna orzechowego oraz zainstalowano organy, wykonane w lwowskim przedsiębiorstwie „Harmonia”. W tym samym roku dobudowano podpory ścian, a w 1897 r. podjęto prace nad budową kopuły, ukończonej rok później. W tym też okresie we wnętrzu ustawiono nowe ławki. W 1906 r. wybudowano dwa boczne, marmurowe ołtarze.

Zrealizowane prace: 

2021 (etap I)
Celem prac restauratorskich, konserwatorskich i rekonstrukcyjnych było przywrócenie dawnej świetności instrumentu, z przeznaczeniem go do obsługi liturgicznej i koncertowej, z zachowaniem wszelkich sprawnych, oryginalnych i historycznych elementów konstrukcyjnych, które w dużym procencie są oryginalne.

2022 (etap II)
Zakres planowanych prac stanowił kontynuację wzmocnienia najbardziej naruszonej i zagrożonej zniszczeniem konstrukcji ścian kościoła (w zakresie elewacji frontowej i nawy) i obejmował wykonanie następujących zadań:

- założenie opaski z płaskownika stalowego na obwodzie podstawy bębna kopuły

- naprawa więźby dachowej

- wzmocnienie murów poprzez wklejenie klamer i kotew z prętów stalowych, stabilizacja pęknięć poprzez iniekcje, przemurowania lub zszycie spiralnie gwintowanymi prętami stalowymi.

2023 (etap III)
Prace w kościele toczą się od 2021 roku. W zakresie tegorocznego zadania znajduje się kontynuacja reperacji spękań w murach oraz gurtach sklepiennych pod kopułą poprzez zszywanie systemowymi prętami spiralnymi, a także wzmocnienie uszkodzonych nadproży okiennych. Prace prowadzone są na podstawie projektu sporządzonego przez fundację Terpa w roku 2016, finansowanego ze środków Senatu RP.

Finansowanie: Program Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą"

Więcej o projekcie: edycja 2021, edycja 2022, edycja 2023

• Fundacja Ochrony Wspólnego Dziedzictwa Kulturowego „Terpa”, realizacja w latach 2021-2023.