Dom Inwalidów w Piniedze został zorganizowany w 1940 r. dla polskich zesłańców (specjalnych przesiedleńców). Kierowano do niego osoby niezdolne do pracy – w podeszłym wieku oraz chorych. 1.01.1941 r. przebywało tu 212 pensjonariuszy. Zmarłych grzebano na cmentarzu urządzonym w lesie sosnowym. W 1944 r. internat zamknięto, cmentarz pozostawiono bez opieki.
W 1990 r. nekropolię odnalazła krajoznawczyni z Piniegi, która sporządziła opis i wykonała zdjęcia cmentarza. Zachowały się dwa krzyże nagrobne, fragmenty ogrodzeń i kopców mogilnych. Na początku XXI w. mieszkaniec Piniegi ustawił obok cmentarza prawosławny krzyż pamiątkowy. W 2011 r. grupa młodzieży z Krakowa ustawiła tu kolejny krzyż pamiątkowy, na którym umieszczono inskrypcję: „Pamięci zesłanych z lat 1940-tych. 20†11 / Pamięci represjonowanych”.

Opracowała T. Zachara / MKiDN, VI 2025