Po agresji Niemiec na Polskę 1 września 1939 r. oraz ataku ZSRR 17 września 1939 r. tysiące Polaków, zarówno cywilów, jak i żołnierzy, przekroczyło granicę węgierską. Pomimo trudnej sytuacji międzynarodowej i przynależności Węgier do państw Osi, Węgrzy okazali dużą przychylność i udzielili pomocy polskim uchodźcom. Polacy otaczani byli opieką – zarówno ze strony państwa węgierskiego jak i organizacji polskich działających na Węgrzech. Internowani byli rozlokowani w licznych obozach wojskowych i cywilnych. Obóz dla uchodźców w Nagykáta mieścił się w szkole podstawowej.
Liczbę polskich internowanych w początkowym okresie uchodźstwa ocenia się na około 140 tys., w tym ok. 33 tys. szeregowych i oficerów. Z czasem liczba uchodźców, przede wszystkim wojskowych, uległa zmniejszeniu na skutek zorganizowanej przez Polaków akcji ewakuacji do Francji i na Bliski Wschód do tworzonych tam polskich oddziałów wojskowych.
Na miejscowym cmentarzu, w sektorze VIII, w 4. rzędzie od głównej alei znajduje się grób Józefa Poprawskiego. Nagrobek w formie tablicy z różowego kamienia jest zwieńczony krzyżem. Na tablicy zachowało się porcelanowe zdjęcie zmarłego oraz inskrypcja: „Józef Poprawski / st. szeregowy Wojsk Polskich / intern. na Węgrzech / zm. śmiercią tragiczną / 9 X 1939 żył lat 25 / koledzy”.

Oprac. A.Wojda, MKiDN, VII 2025 r.