Ludwik Baldwin-Ramułt (1857-1929) to polski architekt oraz porucznik Wojska Polskiego, związany ze Lwowem. Urodził się w Tarnowie, kształcił się natomiast na Akademii Wojskowej, a później również na politechnice w stolicy Galicji, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem. 

Następnie Baldwin-Ramułt został asystentem profesora w Szkole Inżynierskiej, mieszczącej się w tym samym mieście. Pod koniec XIX w. uzyskał koncesję, dzięki której mógł prowadzić prace budowlane, a następnie stanął na czele biura architektonicznego, które prowadził z Julianem Cybulskim.

Kiedy wybuchła I wojna światowa, architekt znajdował się w Grazu, gdzie działał w Komitecie Opieki nad Uchodźcami z Galicji. Uczestniczył też w obronie Lwowa. Za swoje zasługi został uhonorowany Krzyżem Obrony Lwowa z Mieczami, a także Odznaką Honorową „Orlęta”.

Baldwin-Ramułt stworzył projekt lwowskiej rotundy, w której początkowo mieściła się Panorama Racławicka – dopiero później obraz został przeniesiony do Wrocławia. Sam budynek był szesnastobokiem, natomiast jego elewacja pozbawiona była okien. Zlokalizowany jest on do dziś na terenie Parku Stryjskiego i znajduje się w nim sala gimnastyczna.

Architekt pełnił też nadzór nad budową Pałacu Potockich, który powstał na bazie projektu Louisa Alphonse’a Rene Dovernuta. Wraz z Julianem Cybulskim przebudował całość na styl neorenesansowy, w którym występują neobarokowe detale.

W dorobku Baldwina-Ramułta można też znaleźć projekty secesyjnych kamienic przy ul. Iwana Franki 124-132 oraz utrzymanej w stylu francuskiego neorenesansu willi pisarza J. K. Zielińskiego. Stał on również na czele realizacji projektu głównego urzędu pocztowego, zlokalizowanego przy ul. Słowackiego.