Po agresji Niemiec na Polskę 1 września 1939 r. oraz ataku ZSRR 17 września 1939 r. tysiące Polaków, zarówno cywilów, jak i żołnierzy, przekroczyło granicę węgierską. Pomimo trudnej sytuacji międzynarodowej i przynależności Węgier do państw Osi, Węgrzy okazali dużą przychylność i udzielili pomocy polskim uchodźcom. Polacy otaczani byli opieką – zarówno ze strony państwa węgierskiego jak i organizacji polskich działających na Węgrzech. Internowani byli rozlokowani w licznych obozach wojskowych i cywilnych.
Liczbę polskich internowanych w początkowym okresie uchodźstwa ocenia się na około 140 tys., w tym ok. 33 tys. szeregowych i oficerów. Z czasem liczba uchodźców, przede wszystkim wojskowych, uległa zmniejszeniu na skutek zorganizowanej przez Polaków akcji ewakuacji do Francji i na Bliski Wschód do tworzonych tam polskich oddziałów wojskowych.
Na cmentarzu w Dejtar jest pochowanych dwóch polskich uchodźców wojennych. Obok wejścia, przy kaplicy cmentarnej, w pierwszym rzędzie, we wspólnym grobie z żołnierzem sowieckim spoczywa sierż. Franciszek Mieguć, strażnik graniczny, zmarły 13.12.1939 r. w tutejszym obozie internowanych. Na grobie ustawiono płytę z inskrypcją wyłącznie w języku węgierskim, co wskazuje na powojenne urządzenie grobu przez władze węgierskie. Został wykonany z jasnego, sztucznego kamienia z pionową płytą inskrypcyjną z napisem: „HÖSEINK / ISMERETLEN SZOVIET KATONA / ROSENBERG / JÁNOS / VÁMŐR TIZEDES / + 1927 VIII 24 / ÉLT 22 ÉVET / MIEGUCS FERENC / +1939 XII 13 / ÉLT 22 ÉVET/” (BOHATEROM/ SOWIECKIEMU ŻOŁNIERZOWI / / ROSENBERG JANOS / STRAŻNIKOWI CELNEMU /+ 1927 VIII 24 / ŹYŁ 22 LATA / MIEGUĆ FRANCISZEK / POLSKI ŻOŁNIERZ / +1939 XII 13 / ŻYŁ 22 LATA) /
Ponadto w rzędzie 19, jako drugi w kolejności licząc od alei znajduje się drugi polski grób. Niestety z zatartego napisu na krzyżu można jedynie odczytać imię „Stanisław”.

Oprac. A.Wojda, MKiDN, VII 2025 r.