Nagrobek symbiliczny Karola Kniaziewicza (uczestnika insurekcji kościuszkowskiej, jednego z dowódców Legionów Polskich we Włoszech, działacza emigracyjnego) oraz Juliana Ursyna Niemcewicza (literata, historyka, członka Komisji Edukacji Narodowej, wolnomularza), autorstwa Władysława Oleszczyńskiego, autora wielu realizacji rzeźbiarskich i medalierskich, poświęconych wybitnym Polakom. Pomnik znajdował się pierwotnie w dobudowanej w 1850 r. kaplicy, przeznaczonej na „Mauzoleum Polaków”, obecnie, po likwidacji Mauzoleum pod koniec XIX wieku i przeniesieniu szczątków Polaków na cmentarz (Kniaziewicz i Niemcewicz spoczywają w kwaterze nr 872 na cmentarzu w Montmorency), w niszy na zamknięciu nawy bocznej kościoła św. Marcina w Montmorency. Postacie Niemcewicza i Kniaziewicza ukazano w pozycji leżącej, w strojach współczesnych, towarzyszy im stojący anioł zmartwychwstania. Pomiędzy postaciami zmarłych, u stóp anioła, herb Rzeczypospolitej. Podkreśla się inspiracje gotycką rzeźbą sepulkralną. Na ścianach tablice z inskrypcjami w języku polskim i łacińskim, ze wskazaniem zasług zmarłych. Pomnik nagrodzony medalem na paryskim Salonie 1848.