Artysta z kręgu Hyacinthe Rigauda, portret Aleksandra Benedykta Sobieskiego, ok. 1696, olej na płótnie, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Licencja: domena publiczna, Źródło: Wikimedia Commons, Warunki licencji

Fotografia przedstawiająca Aleksander Sobieski

Prześlij dodatkowe informacje

Identyfikator: OS-001026-P/67735

Aleksander Sobieski

Nagrobek Aleksandra Sobieskiego w kościele Kapucynów w Rzymie

Identyfikator: OS-001026-P/67735

Aleksander Sobieski

Imię:

Aleksander

Nazwisko:

Sobieski

Drugie imię:

Benedykt Stanisław

Rodzice:

Jan III Sobieski i Maria Kazimiera d’Arquien

Herb:

Janina

Data urodzenia:

09-09-1677

Miejsce urodzenia:

Gdańsk

Data śmierci:

19-11-1714

Miejsce śmierci:

Rzym

Wiek:

Odznaczenia:

kawaler Orderu św. Michała (1700), Order Ducha Świętego (1700)

Biogram:

Aleksander Benedykt Stanisław Sobieski (1677-1714), urodzony w Gdańsku, królewicz polski, syn króla Jana III i Marii Kazimiery d’Arquien. W młodości uzyskał staranne wykształcenie i biegle posługiwał się kilkoma językami. W 1691 r. zapewne towarzyszył ojcu w wyprawie do Mołdawii. Z czasem stał się ważnym uczestnikiem polskiej polityki, jednak nigdy nie zrealizowano planów dotyczących objęcia przez niego tronu.

W 1696 r. spotkał się z Ludwikiem XIV, a w 1698 r. organizował bal na cześć Augusta II Mocnego. W 1700 r. udał się do Rzymu, gdzie został odznaczony Orderem św. Michała i Orderem Świętego Ducha. W 1702 r. rozważano osadzenie go na tronie węgierskim.

Po zakończeniu politycznej kariery Aleksander osiedlił się na stałe w Rzymie, gdzie zyskał reputację mecenasa sztuki, współpracując m.in. z kompozytorem Domenico Scarlattim i scenografem Filippo Juvarra. Jako miłośnik teatru, tworzył opery i poezje, a także angażował się w życie akademickie.

Zmarł w 1714 r., a jego nagrobek, autorstwa Camilla Rusconiego, znajduje się w kościele kapucynów w Rzymie.