W 1936 r. rozpoczął studia inżynieryjne, które ukończył po trzech latach i zaczął studiować malarstwo. Wojna przerwała edukację i dopiero po demobilizacji, w Wielkiej Brytanii, w latach 1947-1950, dokończył studia artystyczne w Manchester School of Art. W 1948 r. miał wystawę w Manchester Mid-Day Studios, w 1950 r. w Polish Art Club w Manchester. Artysta namalował Matkę Boską Częstochowską dla Manchester St. Alban’s Church i Świętą Barbarę dla St. John the Baptist Church w Cardiff.

Do Kanady artysta wyemigrował w 1951 r. Podjął pracę zarobkową jako rysownik w fabryce tekstylnej i zarazem stał się aktywnym organizatorem życia społeczno-kulturalnego Polonii montrealskiej oraz środowiska kanadyjskiego. W 1959 r., przy wsparciu Denise Rowan, osoby zamożnej i wpływowej, oraz z pomocą malarki Danieli Agopsowicz, Oleśko-Ferworn zorganizował pierwszy letni plener malarski w Rawdon, czyniąc małą miejscowość ważnym centrum sztuki: „Weszło już w tradycję, że w podmiejskim letnisku Rawdon odbywa się rokrocznie wystawa obrazów, której organizatorem jest artysta plastyk Aleksander Oleśko-Ferworn. W Town Hall otwarto wystawę z udziałem czternastu malarzy, wśród nich trzech Polaków: Oleśko-Ferworn, Daniela Agopsowicz, J.P. Szczepanek z Australii” (Związkowiec). Artysta wybrany został prezesem Rawdon Art Circle, zrzeszającego 25 twórców pochodzących z różnych krajów.

W 1967 r. artysta ukończył studia na McGill University i otrzymał dyplom z nauk ścisłych. Z okazji 1000-lecia chrześcijaństwa na ziemiach polskich, Kongres Polonii Kanadyjskiej zorganizował wystawę: Polish Millenium Art Exhibition na McGill University, której kuratorem był Oleśko-Ferworn: „Wystawiono 80 obrazów najsławniejszych nieżyjących polskich mistrzów malarstwa. Obrazy pochodziły ze zbiorów prywatnych” (Jurkszus-Tomaszewska). Redakcja „Głosu Polskiego” odwiedziła malarza w domu: „Mieszkanie i studio naszego artysty są wielką galerią. 150 oprawionych i 350 nie oprawionych obrazów. Od abstraktu, poprzez akwarele, drzeworyty, portrety, wycinanki” (Gł.P. 1969).

W 1973 r. letni plener malarski w Rawdon, będący stałym wydarzeniem plastycznym na mapie Quebeku, zgrupował 150 prac siedemnastu artystów różnych grup etnicznych. W tym samym roku artysta odznaczony został przez Polski Rząd na Uchodżstwie Złotym Krzyżem Zasługi. W 1975 r. Oleśko-Ferworn i Daniela Agopsowicz mieli wspólną wystawę „Peintings-Drawings” w montrealskim oddziale SPK. W 1976 r. „wystawa obrazów w hotelu Windsor. Cel: propagowanie twórczości polskich artystów w prowincji Quebec; zapoczątkowanie Funduszu Kulturalno-Oświatowego. Kierował imprezą Aleksander Oleśko-Ferworn. Obrazy ofiarowali D. Agopsowicz, S. Kątski, Z. Suchodolski. Loteria przyniosła 900$ dochodu” (Jurkszus-Tomaszewska).

W 1978 r., w ramach Tygodnia Polskiego, związanego ze Zjazdem Kongresu Polonii Kanadyjskiej - Polonia Jutra-Polonia of Tomorrow, Oleśko-Ferworn wziął udział w wystawie 30 twórców przygotowanej na University of Toronto. Obok malarstwa olejnego artysta malował akwarelą i rysował pastele, zajmował się drzeworytem, wycinanką, wyrabiał ceramikę. Ulubioną tematyką obrazów był pejzaż, portret, kwiaty. Był kontynuatorem postimpresjonistów. Za wkład w rozwój plastyki kanadyjskiej Oleśko-Ferworn odznaczony został przez Rawdon City Hall.

Już po śmierci artysty praca jego prezentowana była w 1992 r. na zbiorowej wystawie w Toronto City Hall, zorganizowanej przez Kanadyjsko-Polski Instytut Badawczy. Obrazy Oleśko-Ferworna znajdują się w kolekcjach prywatnych w Kanadzie, w Stanach Zjednoczonych, w Wielkiej Brytanii i w Polsce.

Praca w katalogu
Aleksander Oleśko-Ferworn, szkic, akwarela na papierze, z prawej strony w dolnym rogu sygn. [A. Oleśko Ferworn 1975], 20 x 12 cm. Pejzaż - widok z brzegu na wodę i drugi brzeg. Zaledwie zarys zieleni na brzegu, na wyspie i po drugiej stronie. Pejzaż świetlisty, niebo, zieleń i woda. Delikatność barw i ich przezroczystość.