Brama Prochowa (cz. Prašná brána) to jeden z najważniejszych symboli Pragi, znajdujący się na granicy Starego i Nowego Miasta. Budowla, będąca pozostałością średniowiecznych murów miejskich, pełniła różne funkcje na przestrzeni wieków, a jej historia kryje również polskie wątki.

Związek z koronacją Władysława II Jagiellończyka

Brama Prochowa została ukończona w 1475 roku, a jej znaczenie wzrosło w czasach panowania króla Czech Władysława II Jagiellończyka (1471–1516). Władca z dynastii Jagiellonów, syn króla polskiego Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, od 1471 roku by.ł królem Czech a od 1490 Węgier i Chorwacji, wprowadził wiele zmian architektonicznych w Pradze. Brama Prochowa stanowiła część ceremonialnej Drogi Królewskiej, którą podążali monarchowie podczas uroczystości koronacyjnych w katedrze św. Wita na Zamku Praskim. Władysław II Jagiellończyk był jednym z władców, którzy tę drogę przeszli, nadając Bramie symboliczną rangę.

Insygnia Jagiellonów na bramie

Na Bramie Prochowej zachowały się elementy dekoracyjne związane z Władysławem II Jagiellończykiem, w tym herb Jagiellonów – orzeł w koronie oraz inne motywy heraldyczne. To bezpośrednie świadectwo obecności polsko-litewskiej dynastii w czeskiej historii.

Warto, zwiedzając Bramę Prochową, spojrzeć na nią nie tylko jako na praski zabytek, ale także jako świadectwo polsko-czeskich relacji.

Tekst zawiera podstawowe dane o obiekcie. Jeżeli masz dodatkowe informacje – zapraszamy do kontaktu!