W miejscowości Melchnau koło Langenthal stacjonowali od 1940 r. internowani w Szwajcarii polscy żołnierze z II Warszawskiego Pułku Artylerii Lekkiej. Działał tam m.in. chór jednostki, występujący też w innych polskich obozach internowania. Obudowa źródła na placyku przy budynku starej szkoły w tej miejscowości została ufundowana przez żołnierzy jako znak wdzięczności dla miejscowej ludności, która z życzliwością odnosiła się do internowanych. Scenka przedstawia dziewczynę w kostiumie z doliny Emmental, podającą dzbanek z wodą młodemu polskiemu żołnierzowi; miała ona w bezpretensjonalny sposób symbolizować tę pomoc. Na misie zbierającej wodę z kranu znjaduje się płaskorzeźbiony herb Melchnau. Wyrzeźbiona według projektu Zbigniewa Bema (i prawdopodobnie osobiście przez niego, pierwotnie w masie gliniano-gipsowej), jednego z najbardziej aktywnych artystycznie polskich żołnierzy, była jego pierwszą tak dużą pracą na terenie Szwajcarii, wykonaną w czasie studiów architektury w Winterthur i Zurychu - władze szwajcarskie umożliwiły mu kontynuowanie studiów rozpoczętych przed wojną w Polsce. Ludność tradycyjnie nazywa to miejsce „polską studzienką”, a miejscowa poczta wprowadziła w 1993 r. ozdobny datownik z przedstawieniem rzeźby. Należy ona do najbardziej rozpoznawalnych polskich pamiątek w Szwajcarii. Datowana jest tradycyjnie na rok 1942, na pocztówkach z epoki widnieje jednak data 1941, natomiast na metalowej tabliczce dedykacyjnej przytwierdzonej ponad kranem studzienki „11 listopada 1940”.

Ponieważ oryginał z nietrwałego kamienia ulegał postępującemu zniszczeniu, dzięki staraniom strony polskiej i funduszom gminy Melchnau i kantonu Berno wykonana została wierna kopia rzeźby z podobnego materiału. Jej uroczyste odsłonięcie odbyło się 13 listopada 1993 r. w obecności przedstawicieli władz kantonu, Polonii berneńskiej i przedstawicieli ambasady RP w Bernie.