Tablica upamiętniająca pierwszego Konsulat RP w Zagrzebiu dr. Wiktora Ungara znanego też jako Śandor Ungar. Pochodził on z Lwowa. W latach 1878-1882 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1885 roku doktoryzował się z nauk prawniczych. W 1892 roku założył własną kancelarię adwokacką we Lwowie, która mieściła się przy ulicy Sykstuskiej 25, udzielając się równocześnie w życiu społeczno-kulturalnym miasta jako członek Kola Literacko-Artystycznego. W 1913 r. przyjęty został do Towarzystwa Prawniczego. Co ciekawe w 1915 groziło mu utrata prawa do wykonywania zawodu. Zgodnie z orzeczeniem trybunału w Wiedniu adwokaci z Galicji i Bukowiny, którzy przebywali za granicą, o ile nie wytłumaczą swojego wyjazdu, mieli zostać w ten sposób ukarani. Wśród nich pojawia się i nazwisko Wiktora Ungara. 

Ungar angażował się również w sprawy społeczno-polityczne m.in. był członkiem Ligii Polskiej, organizacji powołanej w 1887 roku w Szwajcarii z inicjatywy byłych uczestników powstania styczniowego, która zapoczątkowała nowoczesny ruch narodowy w Polsce. Wspólnie Stanisławem Kłobukowskim założył Towarzystwo Handlowo-Geograficzne, które miał dbać o utrzymanie łączności ekonomicznej z wychodźstwem. Działał również w powołanym przez Romana Dmowskiego w Lozannie Komitecie Narodowym Polski, który przez Ententę uważany był za oficjalną reprezentację narodu polskiego. W Komitecie był referentem prasowym, podejmował działania dotyczące sprawy polskiej na terenie Bałkanów. Kontynuacją tej misji było mianowanie Wiktora Ungara Konsulem Generalnym Polski w Zagrzebiu. Zastąpił na tej funkcji Adama Karchezego, który był konsulem od lipca 1919 do początku kwietnia 1920 r. Doktora Wiktora Ungara powołano 7 kwietnia 1920 r. Niestety miesiąc później - 20 maja 1920 r. zmarł.

Jego zaangażowanie w sprawy emigracyjne znalazło wyraz w latach 1894-1896, kiedy to pełnił funkcję wydawcy i redaktora „Przeglądu Emigracyjnego” (od stycznia 1895 pod nazwą „Przegląd Wszechpolski”, które jednak nie odnosząc sukcesu redaktorzy przekazują Romanowi Dmowskiemu, który po kilku miesiącach zostaje de facto jego redaktorem we współpracy z Janem Popławskim, jednak jako wydawca i odpowiedzialny redaktor podpisuje się do numeru 12 z 1896 roku Wiktor Ungar). Ungar zaś redaguje stały dodatek do Przeglądu - „Gazetę Handlowo-Geograficzną” będącą organem Polskiego Towarzystwa Handlowo-Geograficznego we Lwowie. W swojej misji za cel stawiał sobie obronę „wszechpolski”, a więc także Polaków, którzy znaleźli się na emigracji, przed wynarodowieniem. Jednocześnie będąc pionierem ruchu kolonizacyjnego.

Pochowany został w Zagrzebiu na cmentarzu Mirogoj, znajduje się tam upamiętniająca go tablica na nagrobku, w którym w 1928 roku pochowany został Stjepan Radić przywódca Chorwackiej Partii Chłopskiej oraz 25 innych osób. Nagrobek znajduje się w ciągu arkad, chowane są tam osoby zasłużone i ich rodziny, które z różnych względów nie miały własnego nagrobka.  

Na terenie Chorwacji  w okresie II Rzeczypospolitej znajdowały się również polskie konsulaty honorowe w Suszaku koło Rijeki, tutaj konsulem honorowym od 1932 roku był Emanuel Dworski. Natomiast w latach 1932-1939 r. Smodlaka Hranko pełnił funkcję Konsula Honorowego w Splicie. Konsulat pracownika kontraktowego, którym był Jaździk Eustachy. Trzeci konsulat mieścił się zaś w Dubrowniku, w latach 1935-1937 funkcję tę pełnił dr Stefan Racic.