Adolf Cichowski (1794-1854), urodzony w Warszawie, syn Antoniego Cichowskiego, pułkownika Wojsk Polskich, i Józefy z Łukasiewiczów-Piersickiej. Od 1812 r. służył w wojsku, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Więziony przez kilka lat za działalność patriotyczną, przez Barzykowskiego określany jako „męczennik patriotyzmu”.

Na emigracji w Paryżu pełnił funkcję sekretarza zarządu Szkoły Panien działającej pod opieką księżnej Anny Czartoryskiej przy Hôtelu Lambert. 

Mąż Ludwiki Dupont (urodzona 10 sierpnia 1809 r. w Warszawie, zmarła 17 lutego 1833 r. w Dreźnie). Z małżeństwa syn Gustaw, właściciel Lelewa w powiecie pułtuskim, zmarły bezpotomnie, oraz córka Jadwiga, żona Karola Emeryka Leonarda Topacza-Lubowidzkiego, właściciela Widzewa pod Łodzią, uczestnika powstania styczniowego.

Zmarł 7 października 1854 r. w Paryżu przy rue Caumartin 11. Pochowany 9 października 1854 r. w krypcie Maillochon (numer roczny 124 529), przeniesiony 6 czerwca 1855 r. (ekshumacja nr 127 936) i złożony obok grobu Teodora Morawskiego na Cmentarzu Père-Lachaise (obecnie div. 49).

Adolfa Cichowskiego poznał w Dreźnie Adam Mickiewicz i umieścił jego nazwisko w trzeciej części Dziadów.

klepsydra pol.: „S.P. Adolf Cichowski, ozdobiony Krzyżem francuzkim Legij honorowej, zakończył z gwałtownej cholery pożyteczne życie d. 7go paździer[nika] 1854 r. i godzinie wpół do dwunoistej [s] w nocy, po opatrzeniu Świętymi Sakramentami. Zwłoki zmarłego wyprowadzone będą z domu na ulicy Caumartin No 11 dnia 9o Pazdzier[nika] o godzinie 12ej wpołudnie do Kościoła Śtej Magdaleny a ztamtąd na cmentarz (Père la Chaise). Zastępując oddalone dzieci i rodzinę nieboszczyka, przyjaciele Jego zapraszają współziomków do oddania tej ostatniej posługi wielce zasłużonemu Ojczyźnie i emigracji Mężowi. Wieczny odpoczynek racz mu dai [s] Panie!. Paryż dnia 8 Pazdziernika 1854”

ZKwBP: „zaproszenie na doroczne nabożeństwo żałobne za duszę… dnia 8 Października r. b. w kościele de l’Assomption na które, przyjaciele zamarłego mają zaszczyt zaprosić. Paryż, dnia 6 Października 1855”

BXXCz sygn. s. 613: „Córka i przyjaciele zapraszają na mszę w kościele de l’Assomption w rocznice śmierci. Paryż dnia 6 października 1856 r.”

żona Ludwika de Dupont, z którą wyemigrował po powstaniu listopadowym do Drezna, gdzie zmarła, została pochowana na cmentarzu w Dreźnie. Na nagrobku inskrypcja:

• z jednej strony napis: Najlepszej żonie, najdroższej przyjaciółce, prawej Polce, LUDWICE Z DUPONTOW / CICHOWSKlEJ, Mąż. //.
• z drugiej strony: W kwiecie wieku Matka dwojga dziatek, jedyna pociecha męża w tułactwie. /  Zmarła na obcej ziemi d. 17 Lutego 1833 w Dreźnie. / (Herb) //.
• z trzeciej strony: urodzona w Warszawie w Sierpniu 1809 //.
   

• Polski Słownik Biograficzny, t. 4
• J.A. Potrykowski, „Tułactwo Polaków we Francji, Dziennik emigranta”, t. 2, s. 121
• E. Marylski, „Pomniki i mogiły Polaków na cmentarzach zagranicznych”, Warszawa 1860, s. 44
• „Russkij Nekropol”, 1915, s. 93