Cmentarz Kukijski („francuski”) to bradzo rozległa nekropolia, na której niewątpliwie można spotkać dużo więcej grobów Polaków, niż siedem wymienionych przez Zbigniewa Hausera. Wśród nich znajdują się nagrobki dwóch polskich inżynierów górnictwa w formie okazałych krzyży na skałkach: Klemensa Ruciewicza (zm. 1911) oraz Józefa Arkadiusza Szmideckiego (zm. 1908). Wyróżnia się, nie tylko wysokością, pomnik tbliliskiego proboszcza – księdza Maksymiliana Orłowskiego, który zmarł w 1891 roku. Na foremnych skałkach z tablicą z szarego marmuru, na której widnieje łacińska inskrypcja, znajduje się cokół z płaskorzeźbą anioła z białego marmuru. Całość wieńczy wysoki krzyż opleciony ornamentem w formie girlandy. 

Najbardziej znanym obiektem na kukijskiej nekropolii związanym z polską kulturą jest nagrobek Dagny Juel-Przybyszewską, która zginęła tragicznie podczas pobytu w Tbilisi w roku 1901. Jej prochy roku zostały przeniesione do alei zasłużonych i tam w 1999 roku spoczęła na nich nowa płyta z czarnego marmuru z dwujęzyczną inskrypcją ( w języku polskim i gruzińskim). Stara masywna płyta z czerwonego marmuru z płaskorzeźbionym krzyżem i inskrypcją w języku polskim i norweskim pozostała w dawnym miejscu.