Cmentarz z polskimi pomnikami nagrobnymi. Informacje o cmentarzu opublikowano (patrz bibliografia). Jak piszą Lewkowscy i Walczak „cmentarz znajduje się w głębi lasu (…), położony na terenie płaskim od północy (…). Cmentarz jest nieogrodzony, porośnięty lasem, tak więc jego granice są nieczytelne i trudne do ustalenia. Z zasięgu pochówków rysuje się kształt zbliżony do prostokąta, obejmujący teren ok. 0,7 ha”. Dokładne ustalenie powstania cmentarza jest niemożliwe. Najstarszym zachowanym elementem jest głaz granitowy z krzyżem i oznaczeniem „1869”. Przywołani autorzy uważają, że „być może jest to kamień erekcyjny cmentarza”. Na cmentarzu znajduje się kilka nagrobków z końcówki XIX wieku, ale najwięcej jest tych z 1. połowy XX wieku- „bezstylowe, głównie lastrikowe i betonowe płyty pionowe”. Najwięcej jest na nich inskrypcji w cyrlicy. Z polskich inskrypcji warto zwrócić uwagę, na najczęściej powtarzające się nazwisko Małyszko, w tym: „MAŁYSZKO FRANCISZEK / UR. 10 MARCA 1925 / ZM. 2 MAJA 1952 / Ż. 25 / PAMIĄTKA OD RODZICÓW” oraz „S. P. ALEKSANDRA / MAŁYSZKOWA / ŻYŁA 60 LAT / UM. 6 STYCZNIA 1888 R. / PAMIĄTKA OD MĘŻA".

Bartłomiej Gutowski, Dawid Mendrek