Ferdynand Antoni Ossendowski (1878-1945), polski pisarz, dziennikarz, podróżnik, pedagog, działacz społeczny i polityczny. Student nauk matematyczno-przyrodniczych w Petersburgu, uczestnik wielu wypraw naukowych, m.in. na Kaukaz, nad Dniestr, do Chin, Japonii i do Indii. W 1899 r. po zamieszkach studenckich w których brał udział, wyjechał do Paryża. Po powrocie mianowany docentem Uniwersytetu Technicznego w Tomsku, zrezygnował jednak z funkcji dla kariery naukowej. W 1905 r. wysłany na badanie geologiczne do Mandżurii. Skazany na karę śmierci za organizację protestów w Hrabinie, otrzymał jednak nadzwyczajne złagodzenie. W czasie wojny domowej współpracownik Białych, przesłał na Zachód dokumenty Sissona. Po upadku Kołczaka, którego był doradcą ścigany przez CzK za postawę antykomunistyczną. Uciekał z Rosji do Mongolii. Do Polski powrócił w 1922 r. i zajmował się głównie działalnością literacką. Nazywany „polskim Karolem Mayem", pisał głównie sprzedające się w  ogromnych nakładach książki przygodowe. Napisał m.in.: Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów (1922), Sokół pustyni (1928) i Lenin (1930, fabularyzowana biografia, stanowiąca krytykę bolszewizmu). W 1943 wstąpił do Stronnictwa Narodowego. Zmarł dwa lata później w Grodzisku Mazowieckim.