Wywieziona w głąb Rosji Sowieckiej, dzięki amnestii wyszła z niewoli i z armią Andersa dotarła na Bliski Wschód. W latach 1947-1948 studiowała w Bejrucie w Akademii Sztuk Pięknych (ALBA) na wydziale malarstwa, brała udział w wystawach polskich studentów organizowanych w Libanie, jednak nieznane są jej prace z tego okresu. Nazwisko jej pojawia się wśród studentów odwiedzających Polską Szkołę Malarstwa i Rysunku prowadzoną przez Bolesława Baake w Bejrucie.

W 1949 r. wyemigrowała do Kanady i zamieszkała w Toronto. W 1951 r. artystka pokazała swoje prace na wystawie w Newman Club na University of Toronto. W 1954 r. wzięła udział w wystawie w Polskim Klubie Studentów w Toronto. W 1956 r. w Klubie Kulturalno-Artystycznym odbyła się zbiorowa wystawa ceramiki Romana Schneidera, obrazów Eugeniusza Chruścickiego i Mary Schneider oraz rzeźb Genowefy Staroń. W tym samym roku Mary Schneider przygotowała prezentację polskiej sztuki w King Edward Hotel, w której uczestniczyła Staroń. Artystka wzięła udział w wystawie polskich plastyków, zorganizowanej w 1957 r. przez KPK Toronto.

W latach 1956-1960 Staroniowa studiowała rzeźbę w Ontario College of Art i ukończyła studia z dyplomem mistrzowskim oraz medalem uznania Gubernatora Generalnego Kanady. Po skończeniu studiów, z artystą chorwackim Augustynem Filipovicem, dzięki dofinansowaniu Canada Council for the Arts, Staroń otworzyła studio, by kontynuować poszukiwania plastyczne. Dwuletnie zajęcia uwieńczyła wystawa „5 Sculptors Exhibit” w Central Public Library: „Prace Staroń wyróżniały się oryginalnością i ciekawym ujęciem, budząc zainteresowanie publiczności” („Związkowiec”, 1962 r.).

W Polish Club w Toronto, w 1962 r., miała miejsce wystawa: Joseph Czapski and Genny Staron, na której rzeźbom artystki towarzyszyły prace Czapskiego sprowadzone z Paryża. Kompleks mieszkaniowy St. Andrews Towers zamówił u artystki rzeźbę ze spawanej stali do fontanny w budynku. W 1964 r. artystka prezentowała swoje prace w Royal Canadian Academy of Arts i w Ontario Society of Artists. W 1965 r. wzięła udział w grupowej wystawie plastyków przygotowanej z okazji Festiwalu Polskiej Kultury w Toronto.

W latach 1967-1973 Staroń uczyła rzeźby w szkołach oraz prowadziła kursy prywatne. W 1976 r. wzięła udział w wystawie artystów polskich w Ontario Science Centre. Staroń projektowała plakaty okolicznościowe i katalogi, m.in. zaprojektowała plakat i katalog do wystawy Polonia 78 - Polonia of Tomorrow, w której również wzięła udział. W 1981 r. przygotowała aukcję dzieł różnych twórców, a zebrane pieniądze przekazano na żywność i lekarstwa dla Polski.

W 1983 r. wykonała gobelin z okazji 25-lecia Stowarzyszenia Marii Curie-Skłodowskiej, w 1984 r. gobelin jej zatytułowany „Modlitwa Ziemi” wręczony został papieżowi Janowi Pawłowi II. Artystka działała społecznie w Towarzystwie Przyjaciół Harcerstwa. Współzałożyła Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Muzyczne i była jego prezesem w latach 1988-1990. Była członkiem Sculptors Society of Canada.

Artystka została dwukrotnie odznaczona, w 1986 i 1992 r., przez Department of Canadian Heritage za szerzenie wiedzy o sztuce wśród Kanadyjczyków. Prace jej znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych w Anglii, Francji, Kanadzie i w Polsce.

Praca w katalogu
Genowefa Staroń, „Orion”, biały kamień, hydrostone, 61 x 50 x 35 cm, z katalogu Polonia Jutra - Polonia of Tomorrow. Rzeźba abstrakcyjna wyswobodzona z przedmiotowych skojarzeń. Ostro rozrzucone geometryczne formy wynikają z założeń kubizmu. Sześć brył połączonych w centrum i rozchodzących się na różne strony. Praca jest dynamiczną i ekspresyjną kompozycją.