Felicjan Marynowski był kapralem w 85 pp., który przed wojną stacjonował w Nowej Wilejce. Brał udział w wojnie obronnej 1939 r. W 1943 r. wstąpił do AK i przyjął pseudonim "Blok". Wyróżniał się nadzwyczajną odwagą, wręcz ryzykanctwem. Walczył początkowo pod dowództwem Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki", a od 1944 r. - w oddziale "Błyskawica". We wrześniu 1944 r., gdy NKWD rozpoczęło masowe aresztowania żołnierzy AK, Marynowski został schwytany przez Sowietów w swojej kryjówce w Nowej Wilejce. Był przetrzymywany w więzieniu NKWD w Wilnie na Łukiszkach, śledztwo prowadzono przy ul. Ofiarnej i przy ul. Mickiewicza 29. W czasie jednego z transportów na przesłuchanie Marynowski uciekł konwojentom. Przedostał się do wsi Wiktoryszki i schronił się w domu Paszkiewiczów. Jego kryjówka została wykryta, Marynowski zginął, broniąc się przed aresztowaniem. Gospodarze, u których ukrywał się Felicjan, godnie pochowali bohatera na malowniczym wzgórzu w pobliżu wsi Łoźniki. W późniejszym czasie wokół tego grobu mieszkańcy wsi zaczęli grzebać swoich zmarłych - w ten sposób powstał obecny cmentarz. W 2002 r. na grobie F. Marynowskiego ustawiono nowy krzyż. W uroczystości tej wzięły udział córki żołnierza. 27.05.2003 r. Felicjanowi Marynowskiemu nadano pośmiertnie stopień porucznika oraz odznaczono go Krzyżem za Wolność i Niepodległość z Mieczami i Medalem Wojska Polskiego.