Jednym z osiedli utworzonych dla polskich uchodźców cywilnych, którzy opuścili ZSRR w 1942 r. z Armią gen. Andersa był obóz uchodźczy, który ulokowano w Kidugala. Osiedle zamieszkane było przez Polaków w okresie 1942-1948, przebywało tu około 1000 osób. Domki zbudowane z cegły kryte były strzechą. Utworzono 6-klasową szkołę publiczną, gimnazjum i liceum (z internatem dla młodzieży spoza osiedla) oraz szkołę muzyczną, bibliotekę i świetlicę. Zmarłych chowano w na niewielkim cmentarzu, na którym spoczęło 17 osób. W latach 1991-1996 wykonane zostały prace renowacyjne tego cmentarza z funduszy Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Postawiono nowe ogrodzenie - ceglane z metalową furtką. W centralnej części cmentarza znajdował się obelisk z krzyżem, wgłębienie na obelisku wskazywało na to, że prawdopodobnie znajdowała się tu wcześniej tablica. Spośród 17 nagrobków 3 wciąż pozostawały bezimienne. W 2021 r. Centrum Dokumentacji Zsyłek, Wypędzeń i Przesiedleń Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie w ramach zadania dofinansowanego z programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Miejsca pamięci narodowej za granicą” wykonało renowację i dokumentację tego cmentarza. W wyniku tych prac dwójka dzieci, których groby nie były dotąd zidentyfikowane – Paweł Noskowicz i Wicherek o nieustalonym imieniu – ma już obecnie podpisane nagrobki. Na centralnym obelisku umieszczono napis: „POLACY ZMARLI / W KIDUGALI / 1942-1947”. Opiekę nad cmentarzem sprawuje Ambasada RP w Dar-es-Salaam, która sfinansowała tablicę informacyjną nt. osiedla ustawioną obok cmentarza. Informacje nt. osiedla w Kidugala i cmentarza można znaleźć w publikacji „Zmarli Polacy w drodze do Ojczyzny. Polskie cmentarze w Afryce Wschodniej i Południowej 1942-1952” autorstwa Huberta Chudzio i Marcina Solarza, Kraków 2020 oraz na stronie internetowej: https://polskiecmentarzewafryce.up.krakow.pl/.