W miejscowości Roşiori de Vede mieścił się obóz internowania polskich oficerów. Początkowo przebywało w nim 259 oficerów młodszych i 43 podoficerów, zaś w październiku i listopadzie 1939 r. przybyły dwa transporty z rejonu Tulczy i Babadag. W rezultacie stan obozu wzrósł do ok. 1000 osób. W wyniku akcji skupiania żołnierzy i oficerów w czterech zbiorczych obozach, w grudniu 1939 r. obóz był już zlikwidowany. W Rosiori de Vede przebywali również uchodźcy cywilni. Potwierdzone są informacje o czterech pochówkach Polaków na miejscowym cmentarzu nr 1. Do 1987 r. zachowały się tu dwa drewniane krzyże i drewniane ogrodzenie. W 1987 r. wystawiono okazały wspólny betonowy nagrobek z marmurową płytą. Na płycie umieszczono polskie godło z okresu PRL i napis w języku polskim i rumuńskim: "Miejsce spoczyn-/ku uchodźców / polskich, których / napaść hitlerows- / ka w 1939 r. / rzuciła na gości-/ nną ziemię / rumuńską". Na płycie umieszczonej poziomo figurują imiona, nazwiska i daty śmierci trzech osób: Józefa Cyrankiewicza, Stanisława Gbyla i Heleny Trębaczkiewicz. Okazały charakter nagrobka jest nietypowy dla polskich grobów w Rumunii, jednak nie wyróżnia go spośród grobowców znajdujących się w jego otoczeniu. Być może miało to na celu szczególne upamiętnienie spoczywającego tu oficera Wojska Polskiego Józefa Cyrankiewicza - ojca członka władz PRL.Brak informacji o tym, czy usytuowanie pomnika faktycznie oddaje miejsce spoczynku upamiętnionych osób. Nie jest też wiadome, gdzie spoczywa nieupamiętniony Aleksander Czaciak, który figuruje w dokumentacji byłej Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa z lat 70. XX w. jako pochowany na tym cmentarzu.