Wotum dziękczynne żołnierzy 2 Korpusu Polskiego za szczęśliwe ocalenie
Marmurowy pomnik-ołtarz powstał na dziedzińcu kościoła oo. franciszkanów pw. św. Piotra Rybaka w Tyberiadzie. Było to wotum dziękczynne żołnierzy 2 Korpusu Polskiego za szczęśliwe ocalenie z zesłania w Rosji i gościnność, jaką okazali im franciszkanie w Ziemi Świętej. Autorem projektu i wykonawcą prac był por. Tadeusz Zieliński, absolwent Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie, żołnierz kampanii wrześniowej i więzień obozu w Kozielsku. Przy pracach kamieniarskich pomagało mu kilku przydzielonych żołnierzy. Prace nad wykonaniem ołtarza trwały od marca 1945 r. do lipca 1946 r., a jego uroczyste poświęcenie odbyło się 11 sierpnia 1946 r.
 
Marmurowy pomnik-ołtarz
W centrum monumentu, nad mensą ołtarzową, umieszczony jest płaskorzeźbiony wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej. Po jej bokach znajdują się dwie płaskorzeźby przedstawiające junaka i młodszą ochotniczkę, uosabiających Wiarę i Miłość (w Palestynie znajdowały się wówczas ośrodki Szkół Junaków i Młodszych Ochotniczek, przeznaczone dla nastolatków w wieku przedpoborowym). Na antepedium widnieje godło Polski, a po bokach ‒ podobizny ośmiu oznak rozpoznawczych, noszonych na mundurach żołnierzy różnych oddziałów 2 Korpusu.
 
W bocznych skrzydłach ołtarza znajdują się po dwie naturalnej wielkości płaskorzeźby: po lewej stronie rycerz z czasów Bolesława Chrobrego i  św. Krzysztof, a po prawej św. Michał Archanioł oraz polski żołnierz w rynsztunku z czasów II wojny światowej. Na obu końcach pomnika znajdują się herby Lwowa, Wilna, Gdańska, Warszawy, Krakowa i Poznania, na znak, że żołnierze 2 Korpusu pochodzili z całej Polski.