We wrześniu 1939 r. tysiące uchodźców cywilnych i wojskowych przekroczyły granicę polsko-węgierską. Dzięki przychylności władz i społeczeństwa węgierskiego Polacy znajdowali schronienie i otaczani byli opieką. Sprawami internowanych wojskowych zajmowało się węgierskie Ministerstwo Wojny, opiekę nad cywilami objęło Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Liczbę polskich internowanych wojskowych w początkowym okresie uchodźstwa ocenia się na około 33 tys. szeregowych i oficerów, rozmieszczonych w obozach.

Obóz dla uchodźców polskich - żołnierzy i cywilów - istniał w Győr od września 1939 roku do października 1944 roku. Żołnierze zatrudnieni byli w gospodarstwach rolnych i zakładach przemysłowych. Pamiątką po pobycie polskich żołnierzy jest znajdująca się w kościele katolickim figura Matki Boskiej z napisem: „Królowo pokoju módl się za nami/ Węgrom - żołnierze polscy 3.12.1943”.

Na cmentarzu Újváros (komunalnym) w Győr znajduje się wydzielona kwatera wojenna z 45 grobami z okresu II wojny światowej, z czego 34 to groby żołnierzy i oficerów Wojska Polskiego zmarłych w miejscowym szpitalu.

W 1978 r. remontu kwatery dokonali w tzw. czynie społecznym pracownicy Zjednoczonego Budownictwa Przemysłowego „Budostal”, zatrudnieni na kontraktach na Węgrzech. W 2010 r. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa przebudowała kwaterę, nadając jej jednolity wygląd: umieszczono nowe krzyże nagrobne wykonane z granitu oraz ustawiono krzyż centralny, którego dotychczas nie było. Na nim widnieje inskrypcja w językach polskim i węgierskim: „Polakom / którzy w latach / 1939-1945 / spoczęli snem wiecznym / z dala od / ziemi ojczystej / Rodacy”. Trzy oryginalne nagrobki ufundowane przez rodziny zmarłych zachowano, tworząc obok krzyża centralnego niewielkie lapidarium.