Wojciech Weiss (1875-1950) był wybitnym polskim malarzem, grafikiem i pedagogiem, znanym z indywidualnego i ekspresyjnego stylu, który łączył elementy symbolizmu, secesji i ekspresjonizmu. Urodził się 4 maja 1875 roku w Leordzie, wówczas na terenie Austro-Węgier, w rodzinie o korzeniach ormiańskich. Edukację artystyczną rozpoczął w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie był uczniem takich mistrzów jak Jan Matejko, Leon Wyczółkowski, i Jacek Malczewski.

Weiss szybko zyskał uznanie jako malarz, szczególnie dzięki swoim portretom i pejzażom, w których często eksplorował tematykę psychologiczną i mistyczną. Jego prace odzwierciedlają fascynację naturą ludzką, emocjami i tajemnicą, co było charakterystyczne dla symbolizmu. Weiss był także zafascynowany kolorystyką i światłem, co widoczne jest w jego dynamicznych i nasyconych barwach.

W latach 1895-1897 Weiss przebywał w Paryżu, co miało znaczący wpływ na jego rozwój artystyczny. Zetknął się tam z nowymi prądami w sztuce, w tym z impresjonizmem i postimpresjonizmem, które wpłynęły na ewolucję jego własnego stylu. Po powrocie do Polski Weiss kontynuował działalność artystyczną, stając się jednym z czołowych przedstawicieli młodej polskiej sztuki.

Wojciech Weiss był również aktywny w życiu artystycznym Krakowa, będąc członkiem wielu organizacji i grup artystycznych, w tym „Sztuki Polskiej". Jego prace były wielokrotnie wystawiane i doceniane zarówno w Polsce, jak i za granicą.

Jednym z najbardziej znanych dzieł Weissa jest obraz „Melancholia" (1899), który ukazuje głęboką introspekcję i refleksję nad ludzką kondycją, będąc jednocześnie przykładem jego mistrzostwa w użyciu koloru i światła.

Poza malarstwem Wojciech Weiss wykładał także na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie od 1913 roku był profesorem, a w latach 1931-1932 pełnił funkcję rektora. Jako pedagog miał duży wpływ na kolejne pokolenia artystów, kształtując polską scenę artystyczną.

Wojciech Weiss zmarł 7 grudnia 1950 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo artystyczne, które nadal jest przedmiotem badań i doceniane przez krytyków sztuki oraz publiczność. Jego prace znajdują się w kolekcjach najważniejszych polskich muzeów oraz prywatnych kolekcjach na całym świecie.