Antoni Dominik ok Tyszkiewicz

(około 1692 - 1762)

Studiował na Akademii Wileńskiej, uzyskał doktorat z filozofii, przez dwa lata studiował teologię. 1715 wyświęcony na kapłana. 1739 17 20 mianowany biskupem tytularnym Mennith i zastępcą biskupa kijowskiego, 1740 17 16 przeniósł biskupa na Żmudzinę. Przybywając do diecezji, odwiedzał parafie, dbał o podniesienie poziomu edukacji księży, przygotowywał ich przez 3 miesiące. kursy w Varniai, przydzielone duchowieństwu seminarium księży, zadbały o zwiększenie liczby duchownych, zbudowały nowe drewniane budynki seminarium księży w Varniai, uczyniły go obowiązkowym dla duchowieństwa i księży z dniem 7. rekolekcje. W Varniai zasadził zakonników skalnych, zezwolił na założenie klasztoru marianów, podzielił diecezję na 10 dekanatów i ustanowił porządek pielgrzymek parafialnych do wielkich odpustów na Kalwarii Szydłowskiej i Żemiczejskiej. 1752 VI 4-6 zwołał synod diecezjalny w Varniai, swoje orzeczenia opublikował w Wilnie. Zbudował kościół na Kalwarii żmudzkiej, postawił ołtarz w pobliżu kościoła Mosėdis. Pargaben od biskupa pruskiegoSzczątki J. Tiškevičiusa zostały pochowane w podziemiach kościoła Kalwarii żmudzkiej. Wydawca: Krolewska droga do nieba albo žycie S. Kazimierza krolewica polskiego y W. Ks. L. 1752; Synodus dioecesana Mednicensis seu Samogitiae 1752; oraz jego tłumaczenie dedykowane na język polski: Pedelis umiera najsłodszy drewniany krzyż Jezus Pan 1750. Zmarł w 1762 I 31 w Alsėdžiai, pochowany w krypcie biskupów katedry w Varniai .