Jednym z osiedli utworzonych dla polskich uchodźców cywilnych, którzy opuścili ZSRR w 1942 r. z Armią gen. Andersa był obóz uchodźczy Ifunda. Osiedle zamieszkane było przez Polaków w latach 1942-1948, przebywało tu blisko 800 osób. Gliniane domki kryte były strzechą. Utworzono szkoły – powszechną i zawodową oraz przedszkole. Znajdował się tu także szpital, mieszkańcy osiedla wybudowali duży kościół.

Zmarłych chowano na niewielkim cmentarzu, na 22 nagrobkach znajdują się nazwiska, spośród nich trzy wskazują na to, że byli to najprawdopodobniej Tanzańczycy. Na 5 nagrobkach nazwiska się zatarły, być może w jednym z tych grobów spoczywa Marysia Przesmycka zmarła 9.05.1944 w Ifundzie jako 7-dniowe niemowlę. Cmentarz otoczony jest ceglanym murem, po zewnętrznej stronie otynkowanym. W centralnym miejscu znajduje się krzyż, ustawiony na obelisku w formie kopca zbudowanego z kamieni, z tablicą z napisem: „BŁOGOSŁAWIENI UMARLI, KTÓRZY W PANU UMIERAJĄ – PAMIĘCI – TYCH, CO NIE WRÓCĄ NA OJCZYZNY ŁONO – IFUNDA – 1946 R.” Przed cmentarzem ustawiono obelisk zwieńczony orłem w koronie z napisem: „JESZCZE POLSKA NIE ZGINĘŁA PÓKI MY ŻYJEMY – NA PAMIĄTKĘ POBYTU POLAKÓW W IFUNDZIE ROK ZAŁ. 16 X 1942”.

Dzięki dotacji Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w 1996 r. dokonana została konserwacja i naprawa grobów na tym cmentarzu. W ostatnich latach nekropolia była już jednak bardzo zniszczona. W 2018 r. wykonany został remont ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego we współpracy z Ambasadą RP w Dar-es-Salaam, która sprawuje stałą opiekę nad cmentarzem.

Informacje nt. osiedla Ifunda i cmentarza można znaleźć w publikacji „Zmarli Polacy w drodze do Ojczyzny. Polskie cmentarze w Afryce Wschodniej i Południowej 1942-1952” autorstwa Huberta Chudzio i Marcina Solarza, Kraków 2020 oraz na stronie internetowej: https://polskiecmentarzewafryce.up.krakow.pl/.