Cmentarz w Białohrudzie to dawny cmentarz parafialny o powierzchni około 1,5 ha, założony na planie prostokąta z zaokrąglonym zachodnim narożnikiem. Brak wyraźnego podziału na kwatery i aleje, z wyjątkiem jednej nieregularnej ścieżki biegnącej z północy na południe. Najstarsza część cmentarza, zlokalizowana wokół kościoła, zawiera nieliczne zachowane nagrobki z XIX wieku.

Najstarszy z nich, pochodzący z 1851 roku, to częściowo zrekonstruowany grób Krzysztofa Podhajskiego, w formie marmurowego postumentu z żelaznym krzyżem. Warto również zwrócić uwagę na nagrobek doktora Waldemara Adolpha i jego siostry Ludwiki z 1875 roku, wyróżniający się żeliwnym krzyżem na granitowych skałkach oraz inskrypcją: „ZWŁOKOM Ś. P. DOKTORA WALDEMARA ADOLPHA ZMARŁ 6 KWIETNIA 1875 R. SIOSTRY LUDWIKI ADOLPH ZM. 20. LISTOPADA 1874 R.” W pobliżu znajduje się także interesujący nagrobek z łacińską inskrypcją Eliasza Kozaryna Wawrzyńca Owierbuta z 1875 roku.

Na cmentarzu dominują współczesne nagrobki, ale znajdują się również mogiły z okresu II wojny światowej z inskrypcjami takimi jak: „zm. śmiercią tragiczną”, „zm. śmiercią męczeńską” czy „zginął śmiercią tragiczną”. Jedną z pochowanych tam osób jest Walentyna Kuncewiczowa, członkini Kresowego Związku Ziemian, zastrzelona w październiku 1942 roku.