Ogólny stan zachowania cmentarza jest dostateczny, znajdują się na nim destrukty oraz dużo nieoznaczonych mogił. Wieś położona na północny-wschód od Buczacza, nad dopływem Strypy. Nazwa wsi pojawia się w dokumentach z 1420 i z 1578 r. W 1790 r. dobra były własnością Jana Potockiego, a przynajmniej w latach 30.–50. XIX w. Melitona Pieńczykowskiego. Od ok. połowy XIX w. do czasów II wojny światowej właścicielami Nowostawiec była rodzina Czajkowskich h. Gryf – najpierw Mikołaj żonaty z Rozalią z Potrowiczów, potem ich syn Władysław Wiktor (1844‒1917), a po nim Michał. W 1882 r. wybudowano kamienny kościół pw. św. Jana Kantego, który w 1911 r. stał się kościołem parafialnym. Świątynię powstałą staraniem ks. Józefa Gromnickiego, w 1913 r. jego następca ks. Józef Bodarski przebudował. Kościół został zniszczony w 1944 r. w wyniku ostrzału artyleryjskiego. Po wojnie został niemal doszczętnie rozebrany. We wsi do dziś istnieje figura Matki Bożej z 1908 r., którą ufundował Franciszek Kocuj wraz z żoną. Ponadto we wsi znajduje się cerkiew pw. św. Mikołaja zbudowana w 1835 r., a odnowiona 1906. Cmentarz nowy założono prawdopodobnie po 1900 r. Zachowało się na nim 7 nagrobków polskich, najstarszy Józefa Licznara (zm. 1915).