Położony w dzielnicy Wiedikon w Zurychu, cmentarz Silhfeld zajmuje 28 hektarów, będąc największym obszarem zielonym w mieście. Jego pierwsza część, z klasycystycznymi budynkami zaprojektowanymi przez architekta Arnolda Geisera, została oddana do użytku w 1877 r. W latach 1888-1892 zrealizowano kolejny etap budowy, obejmujący m.in. powstanie pierwszego krematorium w Szwajcarii. Początkowo planowano, że cmentarz stanie się głównym, bezwyznaniowym miejscem pochówku w Zurychu, ale w 1896 r., w związku z rozwojem aglomeracji, pomysł ten zarzucono. W następnych dekadach cmentarz był stopniowo rozbudowywany i dziś obejmuje ponad dziesięć tysięcy działek i jest podzielonych na pięć części.

Cmentarz jest ostatnim miejscem spoczynku wielu uznanych Polaków, w tym Andrzeja Towiańskiego (1799-1878), założyciela kontrowersyjnego ruchu zwanego towianizmem oraz wielu wyznawców ruchu - członków Koła Sprawy Bożej. Ruch, założony w 1841 r., przez Towiańskiego we Francji, był pierwszą polską sektą, skupiająca wybitne jednostki – intelektualistów i artystów działających na emigracji. Towianizm głosił m.in. ideę odkupienia win świata przez męczeństwo narodu polskiego. Mimo że miał ogromny wpływ na kulturę polską doby romantyzmu, przez lata otaczała go „czarna legenda”. Uznawano go za „największy skandal emigracji” i „biograficzny kłopot” badaczy twórczości Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego czy Seweryna Goszczyńskiego.