Biskupicze Górne były wsią ukraińską, w której Polacy stanowili 5% mieszkańców. Kolonia tej wsi była polska - powstała z parcelacji majątku Biskupicze, należącego do Kaszowskich. W czasie II wojny światowej w majątku zamieszkiwało ok. 20 polskich rodzin. Podczas okupacji niemieckiej majątek był pod administracją niemiecką.

11.07.1943 r. we wsi i w majątku pojawili się uzbrojeni upowcy, którzy podstępem (pod pozorem konieczności przeprowadzenia spisu ludności) wymordowali Polaków. Według relacji świadków we wsi i majątku zginęło łącznie co najmniej 100 osób, których szczątki pochowano w trzech zbiorowych mogiłach – jedna z nich usytuowana jest na terenie dawnego majątku, pozostałe na terenie wsi.

7.05.1999 r. Stowarzyszenie Upamiętnienia Polaków Pomordowanych na Wołyniu ustawiło na mogiłach trzy krzyże metalowe. Dwa z nich, o wysokości 5 metrów, mają jednakową formę i zostały wykonane z metalowych rur. Na jednym z nich umocowano tabliczkę z inskrypcją poświęconą wszystkim ofiarom z tej wsi: „250 Polakom / mieszkańcom Biskupicz Górnych / którzy zginęli w 1943 roku / na wieczną pamięć / Rodacy”. Trzeci krzyż ma inną formę. Wykonano go z metalowych płaskowników, a na przecięciu ramion krzyża umieszczono figurę Chrystusa.

Przez wiele lat tymi upamiętnieniami opiekowała się pani Franciszka Prus z Włodzimierza Wołyńskiego. W 2008 r. i 2011 r. członkowie Stowarzyszenia dokonywali zaś prac naprawczych i remontowych.