Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, St. Catarines, Ontario, Kanada, fot. Stanisław Stolarczyk, 2007
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Instytut Polonika, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w St. Catharines
„Ściana Pamięci”, Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, St. Catarines, Ontario, Kanada, fot. Stanisław Stolarczyk, 2017
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Instytut Polonika, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w St. Catharines
Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, St. Catarines, Ontario, Kanada, fot. Stanisław Stolarczyk, 2007
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Instytut Polonika, Warunki licencji
Fotografia przedstawiająca Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w St. Catharines
 Prześlij dodatkowe informacje
Identyfikator: POL-001710-P

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w St. Catharines

Identyfikator: POL-001710-P

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w St. Catharines

Warianty nazwy:
Kościół, „Ściana Pamięci” ze starymi nagrobkami z cmentarzyka Hallerczyków w Niagara on the Lake

Pierwsi Polacy w St. Catharines, chociaż ich pobyt w tym mieście nie jest dokładnie udokumentowany, najprawdopodobniej zatrudnieni byli przy budowie Trzeciego Kanału w Welland (1880-1887). Pierwsze zarejestrowane polskie nazwisko – Julii Kabuskiej – odnaleźć można w księgach chrztu w kościele Alexandria w St. Catharines z 1900 roku. Od 1906 roku regularnie już rejestrowano inne polskie nazwiska.

Liczba polskich osadników w St. Catharines powiększyła się po ogłoszeniu budowy Czwartego Kanału w Welland w 1913 roku i po późniejszym wybudowaniu w tym mieście wielu fabryk i zakładów przemysłowych. Główna polska fala emigracyjna przybyła do St. Catharines zaraz po II wojnie światowej.

Po wielu latach, polskie społeczeństwo w St. Catharines rozwinęło się i stworzyło liczne organizacje, w tym między innymi: Stowarzyszenie Polsko-Kanadyjskie w 1928 roku, Grupę 3. Związku Polaków w Kanadzie w 1929 roku, Gminę 6. Związku Narodowego Polski w Kanadzie w 1944 roku, Polską Placówkę Weteranów Nr. 418 Kanadyjskiego Legionu w 1946 roku, Polską Szkołę im. Marii Konopnickiej w 1942 roku, etc.

Zgodnie ze spisem ludności Kanady w 1996 roku 7045 osób mieszkających w St. Catharines pochodziło z Polski.

Początki duszpasterstwa polskiego w St. Catharines sięgają pierwszych lat ubiegłego stulecia. Msze święte i nabożeństwa odprawiali polscy księża, sporadycznie przyjeżdżający do St. Catharines. Korzystano wówczas z irlandzkiego kościoła pod wezwaniem St. Catherines w centrum miasta. Stałe duszpasterstwo zaczęło się w 1914 roku w kościele parafialnym pod wezwaniem Matki Bożej przy ulicach Niagara, Garnet i Currie. Rok ten uważany jest za rok powstania polskiego duszpasterstwa w St. Catharines. Pierwszym osiadłym duszpasterzem został ks. Bolesław Sperski. Po nim opiekę religijną nad Polakami sprawowało dziewięciu innych księży. W tym samym czasie kościół Matki Bożej służył również Włochom. W 1937 roku nazwę kościoła zmieniono z Matki Bożej na Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Rozwój parafii nastąpił w 1946 roku, kiedy do St. Catharines przybyły pierwsze grupy zdemobilizowanych żołnierzy polskich. W 1949 roku abp James McGuigan z Toronto powierzył duszpasterstwo parafii Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Pierwszym duszpasterzem oblackim dla Polaków został o. Leon Caliński. Trzon wspólnoty parafialnej tworzyło wówczas 70 polskich rodzin.

W 1951 roku utworzona została samodzielna polska parafia. W tym samym roku poświęcono teren pod budowę obecnego kościoła. Do jego budowy przyczynili się zwłaszcza ojcowie Władysław Golecki OMI i Wojciech Golus OMI. W 1953 roku parafia liczyła 150 rodzin. W latach następnych powiększyła się do 500 rodzin. W latach 1968-1979 parafia rozrosła się do 1250 rodzin i osób indywidualnych. W latach osiemdziesiątych w St. Catharines skurczył się rynek pracy, co spowodowało odpływ rodaków z parafii.

W 10. rocznicę pierwszej mszy świętej, na przykościelnym placu wzniesiono kamienny obelisk upamiętniający to wydarzenie. Obelisk został poświęcony w dniu 18 czerwca 1961 roku przez biskupa T.J. McCarthy’ego.

W 1998 roku ks. Ryszard Kosian OMI umieścił w przedsionku kościoła drewnianą figurę Papieża Jana Pawła II. Dzieło wykonane zostało przez polskiego rzeźbiarza Leszka Celucha.

Niezwykle doniosłym wydarzeniem w życiu parafii było stworzenie tak zwanej „Ściany Pamięci”. Otóż w jedną ze ścian polskiego kościoła wmurowano stare nagrobki z polskiego cmentarza Żołnierzy Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera z Niagara on the Lake, tworząc swoiste lapidarium.

8 października 2000 roku ks. Ryszard Kosian OMI, w obecności prezesa Kongresu Polonii Kanadyjskiej Okręgu Niagara Tadeusza Telegi, członków Zarządu oraz przedstawicieli polonijnych organizacji, uroczyście poświęcił tę ścianę, razem z tablicami i urną zawierającą ziemię z Katynia, Syberii, Polski, USA i Niagara on the Lake.

W tym samym roku na „Ścianie Pamięci” zainstalowano Tablicę Sybiraków, która głosi: „W 60-tą rocznicę masowych deportacji ludności polskiej na Sybir, mordów oficerów polskich w Katyniu, ku czci i pamięci męczeńskiej śmierci setek tysięcy wywiezionych z kresów wschodnich i pomordowanych na nieludzkiej ziemi”.

Lokalizacja: 43 Facer Street, St. Catharines, Ontario, Kanada

Czas powstania:
1914
Twórcy:
Leszek Celuch (rzeźbiarz; Kanada)(podgląd)
Opracowanie:
Stanisław Stolarczyk
rozwiń

Projekty powiązane

1
  • Katalog poloników Zobacz