W 1904 r. Abraham Icek Tuszyński, polski emigrant pochodzący z polsko-żydowskiej rodziny, osiadł w Amsterdamie. Zafascynowany kinematografią, w 1911 r. otworzył w tym mieście pierwszą salę kinową, a w następnych latach kolejne. Jego ambicją było stworzenie kina o światowej renomie. W 1919 r., wraz z przyrodnimi braćmi Hermannem Gerschtanowitzem i Hermannem Ehrlichem, rozpoczął budowę budynku. Budowla utrzymana w stylu art déco, jugendstil oraz szkoły amsterdamskiej została zaprojektowana przez Hijmana Louisa de Jonga. Inwestycja pochłonęła prawie 4 miliony holenderskich guldenów.

Kino Tuschinski, otwarte w 1921 r., zachwycało nie tylko pięknem, ale też nowoczesnością. Wyposażono je w innowacyjne rozwiązania elektrotechniczne oraz unikalny system ogrzewania i wentylacji, który zapewniał równomierną temperaturę w całym budynku. Już dzień po otwarciu, kino zostało uznane przez krajową prasę za niezwykły dar dla miasta Amsterdam.

W 1940 r., podczas niemieckiej okupacji, Tuszyński i jego bracia zostali pozbawieni własności kina, a wkrótce potem aresztowani przez nazistów. Tuszyński i Gerschtanowitz trafili do Auschwitz, a Ehrlich do obozu w Sobiborze. Wszyscy trzej zginęli w 1943 r.

W 1967 r. budynek kina został wpisany na listę narodowych zabytków Holandii. W 2021 r. król Wilhelm-Aleksander nadał kinu królewski przydomek, zmieniając nazwę kompleksu na Koninklijk Theater Tuschinski.