Położone w sercu Boulogne-Bilancourt, nieopodal siedziby merostwa Muzeum Lat Trzydziestych od 1998 r. współdzieli swą siedzibę z wideoteką, kinem i centrum multimedialnym. Gmach nosi imię od nazwiska francuskiego rzeźbiarza o polskich korzeniach Paula Landowskiego związanego z miastem oraz jego brata, muzyka Marcela. W swych zbiorach Muzeum Lat Trzydziestych posiada bogatą kolekcję prac polskich przedstawicieli Szkoły Paryskiej (Ecole de Paris) aktywnych w międzywojniu.

Historia muzeum

U źródeł powstania miejskiego Muzeum Lat Trzydziestych leżała koncepcja doktora Alberta Besançon z 1939 r., by gromadzić zbiory dotyczące dziedzictwa kulturowego i przemysłowego Boulogne-Billancourt. Idea ta została zarzucona przez następcę kuratora-założyciala już w latach 80. XX w. Za sprawą następcy Besançona - Emmanuela Bréona - kolekcja skoncentrowała się na gromadzeniu, upowszechnianiu i badaniu sztuki lat trzydziestych. Nowy profil instytucji odpowiadał okresowi największego dobrobytu w historii Boulogne-Bilancourt, gdy z uwagi na niewysokie ceny gruntów zaczęli się tam osiedlać liczni malarze, rzeźbiarze, architekci czy filmowcy. Swą obecną nazwę muzeum uzyskało w 1994 r.

Polonika w zbiorach Muzeum Lat Trzydziestych

Ekspozycja Muzeum Lat Trzydziestych, rozmieszczona na powierzchni 3000 metrów kwadratowych, prezentuje selekcję prac najważniejszych artystów aktywnych we Francji w latach trzydziestych, w tym dzieła polskich przedstawicieli Ecole de Paris. Spacerujac po kolekcji stałej muzeum można natrafić m.in. na wizerunek najbardziej rozpoznawalnej muzy epoki -  Kiki de Montparnasse - pędzla pochodzącego z Łodzi malarza Maurycego Mędrzyckiego (Maurice'a Mendjizky'ego; 1890-1951); malatury i rzeźby polsko-węgierskiego artysty Jana Lamberta-Ruckiego (wł. Lamberta Ruckiego, 1888-1967); czy płótna autorstwa polsko-żydowskiej malarki i projektantki mody Sary Lipskiej (1882-1973). Perłę kolekcji stanowi portret polskiego arystokraty i bankowca Tadeusza Łempickiego herbu Junona pędzla jego pierwszej żony, polsko-żydowskiej artystki o światowej renomie - Tamary de Lempickiej (1894-1980). Obraz z uwagi na niewykończony fragment przedstawiający dłoń pozującego bez obrączki - odczytywano niekiedy jako zapowiedź zmiany stanu cywilnego małżonków.