W 1992 r. ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnie Akademia Sztuk Pięknych), robiąc dyplom w pracowni profesora Edwarda Sitka. W 1994 r. otrzymał prestiżowe stypendium Pollock-Krasner Foundation Inc. W latach 1998-2013 artysta pracował w Kanadzie, gdzie zamieszkał, jak sam mówi „w poszukiwaniu dużych drzew”. Otrzymał finansowe wsparcie na swoje projekty tzw. Emerging Artist Grant i Exhibition Assistance Grant z Canada Council i Ontario Arts Council. W 1999 r. przez miesiąc był rezydentem w Vermont Studio Centre. Prace Litwiniuka nagrodzono specjalną nagrodą Fondo Nacional de las Artes z Buenos Aires oraz pierwszą nagrodą na Flur 2001 Vogtlandisches Holzbildhauer Symposium w Niemczech. W 2005 r. Litwiniuk miał indywidualną wystawę Open Concept w Thames Art Gallery w Chatham/Ontario.

Drewno jest jego ulubionym materiałem twórczym. Nie rzeźbi w drewnie lecz je tnie, tworzy geometryczne kształty różnej wielkości -od dużych po małe, które powiela od lat i które stały się jego znakiem rozpoznawczym. Artysta zdaje się prowadzić dialog z naturą, interesuje go „anatomia drewna”, jego struktura, masa, objętość. Otwierając drzewo pokazuje coś, co jest ukryte, niewidoczne, zapomniane, ignorowane we wnętrzu drzewa. Rzeźby Litwiniuka mają swój własny byt i tożsamość. Są jak wielkie, drewniane gąsienice podzielone na segmenty lub leśne konstrukcje geometryczne złożone z precyzyjnie dopasowanych do siebie elementów. Rzeźby artysty naturalnie współgrają z pejzażem stając się jego integralną częścią. Oprócz drewna, podstawowego medium, artysta pracuje także w kamieniu, ale wykorzystywał także śnieg, lód, wodę, trawę, kiełkujące nasiona, ziemię.

Swoją ogromną siłę oddziaływania prace artysty zawdzięczają dużej skali, w jakiej są wykonane, jak również pozornej prostocie polegającej na skupieniu się na materialności bryły i nieukrywaniu śladów procesu twórczego. Znajdujące się w przestrzeni publicznej Toronto i okolic, postawione w ogrodach przyjaciół, poddane działaniom temperatur, prace Litwiniuka mając swój własny byt i tożsamość zmieniają się powoli wtapiając w krajobraz.

Litwiniuk prezentował swoje prace na wystawach w: Szwajcarii, Korei Południowej, w Niemczech, Argentynie, Finlandii, w Indiach, na Cyprze, w Kanadzie i w Polsce. Od kilku lat artysta mieszka w Polsce, gdzie kontynuuje swoją działalność twórczą. W 2016 r. wziął udział w szóstej edycji Landart Festival nad Bugiem, gdzie zrealizował projekt The Gate. W tym samym roku na konkursie Konfrontacje Sztuki w warszawskiej Galerii Test artysta otrzymał Nagrodę Rektora ASP w Warszawie. W 2017 r. artysta przygotował wystawę retrospektywną System Otwarty w Galerii EL w Elblągu. Od grudnia 2017 r. do stycznia 2019 r., w galerii 10 GGM w Gdańsku miała miejsce indywidualna wystawa Ryszard Litwiniuk Etalon. Rzeźby artysty znajdują się w przestrzeniach publicznych i w prywatnych kolekcjach w wielu krajach Europy Zachodniej, w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, w Argentynie, w Polsce.

Praca w katalogu
Ryszard Litwiniuk, „Transition”, 2010, drewno, średnica: 70 cm, długość ok. 4 m. Zrobiona z ciętych, drewnianych segmentów, precyzyjnie do siebie dopasowanych, rzeżba-gąsiennica wtapia się w pejzaż i współistnieje z nim. Duża skala rzeźby robi wrażenie. Artysta porusza się na granicy figuratywizmu i abstrakcjonizmu. Operuje maksymalną syntezą, uproszczeniem i geometrią w budowaniu swoich rzeźb, co zbliża go do syntetyzmu reprezentowanego przez Constantina Brancusi.