W Muzeum Vasa w Sztokholmie znajduje się wyjątkowa drewniana rzeźba, która przedstawia polskiego szlachcica schowanego pod ławką i szczekającego jak pies. Rzeźba ta, bogato zdobiona i szczegółowo wykonana, stanowi część dekoracji okrętu Vasa, który zatonął podczas swojego dziewiczego rejsu w 1628 roku. Postać szlachcica ma na sobie tradycyjny strój szlachecki z epoki, a jego pozycja i gesty sugerują, że naśladuje psa. Ta humorystyczna scena jest przykładem barokowej sztuki rzeźbiarskiej, która często łączyła elementy poważne z żartobliwymi. Dzieło odzwierciedla także ówczesne postrzeganie Polaków przez Szwedów, co mogło mieć związek z historycznymi napięciami między tymi dwoma narodami. Schowanie się pod ławką symbolizowało niższą pozycję społeczną, a wręcz poniżenie. W hierarchicznej strukturze społecznej, gdzie pozycja i duma były ważnymi aspektami, takie przedstawienie obniżało status przedstawionej osoby. Szczekanie jak pies odnosiło się do utraty ludzkiej godności i zachowywania się jak zwierzę. W kulturze europejskiej tamtych czasów, człowieka uważano za istotę wyższą od zwierząt, a naśladowanie ich zachowań było traktowane jako degradacja. W tamtym okresie relacje między Szwecją a Polską były napięte, zwłaszcza w kontekście wojen i rywalizacji o wpływy. Tego rodzaju przedstawienie polskiego szlachcica było celowym aktem propagandy, mającym na celu ośmieszenie przeciwnika i pokazanie jego słabości.

Tekst zawiera podstawowe dane o obiekcie. Jeżeli masz dodatkowe informacje - zapraszamy do kontaktu!