Na obrazie przedstawiony jest portret kobiety w trzech czwartych profilu. Modelka ma na sobie żółty turban, co może sugerować wpływy wschodnie lub orientalne, często obecne w twórczości Siemiradzkiego. Ubranie zdaje się być lekkie, w kolorze ciepłego, pastelowego pomarańczu, który kontrastuje z żółcią turbanu. Kobieta ma delikatne rysy twarzy, a jej wzrok jest skierowany w dół, co nadaje kompozycji zamyślony i introspektywny nastrój.

Oświetlenie na portrecie jest miękkie, ale wyraźne, prawdopodobnie pochodzące z lewej strony, co podkreśla rzeźbienie twarzy i układy tkanin. Kolory są stosunkowo ograniczone do ciepłych tonów, z dominującymi żółcieniami i pomarańczami, które są typowe dla palety Siemiradzkiego, znanego z mistrzowskiego operowania światłem i barwą.

Malarski styl jest luźny, z wyraźnymi, szybkimi pociągnięciami pędzla, wskazuje na studialny charakter lub szkic przygotowawczy do większego obrazu. Takie studia pozwalały artystom na eksperymentowanie z kolorami, światłem i kompozycją przed przeniesieniem tych elementów na główne dzieło.

Henryk Siemiradzki, urodzony w 1843 r., był polskim malarzem znanym przede wszystkim z monumentalnych scen o tematyce historycznej, biblijnej i mitologicznej, często wzbogaconych o wpływy kultury starożytnej, w co doskonale wpisuje się styl i tematyka tego portretu.

W spuściźnie Siemiradzkiego zachowało się kilka malarskich studiów głów, dla części z nich charakterystyczne jest ukazanie postaci odwróconej w 3/4. Inne, ale w podobnym układzie, studium głowy tej samej modelki było wystawiane przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w 1903 r. oraz w 1939, podczas pośmiertnej wystawy artysty. Obecnie znajduje się w kolekcji prywatnej. Datowane jest hipotetycznie na rok 1874.

Praca publikowana w: „Korpus dzieł malarskich Henryka Siemiradzkiego”, pod red. J. Malinowskiego, Warszawa-Toruń 2020.

Olej, płótno, ok. 1874  26 x 19,2 cm, nr inw. MG-145, Nacionalni muzej moderne umjetnosti, Zagrzeb