W 1944 r. Niemcy nasilili działania zbrojne, co groziło niektórym oddziałom 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej całkowitym zniszczeniem. W związku z tą sytuacją niektórzy dowódcy podejmowali dramatyczne decyzje o przechodzeniu oddziałów na stronę sowiecką. W takiej sytuacji w maju 1944 r. znalazło się zgrupowanie kpt. Kazimierza Rzaniaka „Gardy”. Żołnierze, naciskani z różnych stron przez Niemców, zmuszeni byli podjąć przeprawę przez linię frontu, biegnącą wówczas wzdłuż Prypeci. Wysłany wcześniej przez kpt. Rzaniaka patrol nie zdołał uprzedzić strony sowieckiej i 27.05.1944 r. przeprawiający się przez rzekę żołnierze dostali się w ogień artyleryjski zarówno niemiecki, jak i sowiecki. Dopiero gdy kilku partyzantów przepłynęło przez rzekę i poinformowało o zamiarze przejścia oddziału na stronę sowiecką, artyleria sowiecka przeniosła ogień na pozycje wojsk niemieckich. Straty zgrupowania kpt. „Gardy” podczas tej przeprawy wyniosły 40-50% stanu osobowego - ok. 200 żołnierzy, którzy znaleźli śmierć w nurtach rzeki.

27.05.2002 r. w miejscu, gdzie polscy żołnierze rozpoczęli przeprawę przez rzekę Prypeć, odbyło się uroczyste poświęcenie krzyża ustawionego na symbolicznej mogile żołnierzy AK. Upamiętnienie powstało dzięki staraniom byłych żołnierzy 27. WDP AK, z funduszy Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Inskrypcja na upamiętnieniu głosi: „27 maja 1944 r. na tych polach i w wodach Prypeci / podczas próby przekroczenia na rzece linii frontu zginęło / ponad 200 polskich żołnierzy partyzantów / z 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. / Ten krzyż jest upamiętnieniem tych wydarzeń / i symbolem naszej wdzięczności i pamięci / 01.11.2001 r. Rodacy”.