Architektura Juliusza Hochbergera poza współczesnymi granicami RP

Pozostawił po sobie niezwykle bogate dziedzictwo i uatrakcyjnił architekturę Lwowa o budynki, będące obecnie wizytówkami dawnej galicyjskiej stolicy. Juliusz Hochberger to twórca, który śmiało podejmował różne, projektowe wyzwania – jako naczelny architekt stworzył wizję miasta, która okazała się ponadczasowa i zachwyca do dziś.

Juliusz Hochberger (1840-1905) to polski architekt, który urodził się w Poznaniu, studiował w Berlinie na Królewskiej Akademii Budownictwa, natomiast wiele lat spędził również we Lwowie. Przyjechał do tego miasta na początku lat 70. XX w., kiedy to zwyciężył w konkursie i objął stanowisko dyrektora Wydziału Budownictwa Miejskiego - dzięki niemu, przez ponad 30 lat działalności, wprowadzone zostały znaczące zmiany w krajobrazie miasta.

Hochberger zaprojektował wiele placówek oświatowych, przy czym niektóre z nich zalicza się do tzw. „czerwonych” szkół. Łączą one wyjątkowe walory wizualne z praktyczno-użytkowymi, a ich eleganckie fasady zdecydowanie przyciągają wzrok przechodniów. Za sprawą architekta doszło też m.in. do powstania Wyższej Szkoły Realnej we Lwowie, która jednak dziś już nie funkcjonuje.

W dorobku architekta można znaleźć również plany budynku dawnej szkoły ogólnokształcącej im. Marii Magdaleny – obiekt ten stanowi świetny przykład historyzmu, z elementami architektury średniowiecznej. Kilka słów należy powiedzieć także o dawnej szkole św. Anny – jej budynek inspirowany jest stylami: romańskim oraz gotyckim.

Spod ręki Hochbergera wyszedł również projekt budynku Sejmu Krajowego Galicji, w którym mieści się dziś siedziba Uniwersytetu Lwowskiego. Połączył on w tym przypadku dwie konwencje estetyczne: neorenesansową oraz neobarokową. Opracował on także koncepcję architektoniczną gmachu Towarzystwa Wzajemnej Pomocy.

Przy ul. Strzelców Siczowych 16 usytuowany jest budynek stworzony na bazie projektu Hochbergera, utrzymany stylu neorenesansowym. Dawniej był on w posiadaniu towarzystwa ubezpieczeniowego, dziś jest siedzibą Instytutu Kształcenia Podyplomowego Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki. Mówiąc o spuściźnie architekta, nie można zapomnieć także o spektakularnych neogotyckich bramach, które wieńczą Cmentarz Łyczakowski.