Bohdan Garliński – polski porucznik, artysta, architekt, autor publikacji „Polen und die Schweiz. Ihre Beziehungen im Laufe der Jahrhunderte und während des zweiten Weltkrieges" (Solothurn 1945) oraz popularnej książki „Architektura polska 1950-1951" (Warszawa 1955).

Podczas II wojny światowej, jako podporucznik 2. Dywizji Strzelców Pieszych, został internowany w Szwajcarii. Garliński był twórcą licznych projektów odznak dywizji, w tym najbardziej rozpoznawalnego symbolu 2. DSP – orła siedzącego na tarczy amazonek. Projekt ten był masowo reprodukowany w różnych rozmiarach i wykorzystywany na czapkach przedstawicieli dywizji oraz na tablicach pamiątkowych. Przykłady jego odlewów można znaleźć w kaplicach w Enges i Zuchwilu.

Garliński zaprojektował również pamiątkowe odznaki internowania członków 2. DSP. Jedna z nich przedstawiała orła spoczywającego na trzech flagach armii sprzymierzonych w 1940 r. – polskiej, francuskiej i szwajcarskiej – oraz na trzech bagnetach. Projekt ten nawiązywał do tradycji Legionów Dąbrowskiego i został wykonany przez szwajcarską firmę Huguenin Frères w Le Locle lub francuską firmę Arthus Bertrand w Paryżu. Innym projektem był krzyż o proporcjach godła państwowego Konfederacji Szwajcarskiej.

Po wojnie Garliński wrócił do Polski, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Koordynacyjnego Biur Projektowych Warszawy, skutecznie wdrażając ideologiczne priorytety socrealistycznego wystawiennictwa. Był także komisarzem pierwszej powszechnej wystawy architektury Polski Ludowej, która odbyła się w Zachęcie w 1953 r.