Cmentarz podobozów nr 1 i 2 łagru NKWD-MWD nr 503 został założony w kwietniu 1945 r. i funkcjonował do 1949 r. W październiku 1949 r. zamknięty cmentarz został przekazany do dalszego nadzoru rejonowemu oddziałowi MWD w Kemerowie. 

W 1958 r. dokonano lustracji cmentarza, w trakcie której stwierdzono, że jest on częściowo zniszczony, zaś na części jego terenu założono nielegalne ogródki działkowe. W związku z niemożnością odbudowy cmentarza Zarząd Spraw Wewnętrznych obw. kemerowskiego wydał decyzję o jego likwidacji, którą przeprowadzono w następnym roku. Teren ten został zniwelowany i przekazany władzom Dzielnicy Zawodzkiej m. Kemerowo.

Ogółem na cmentarzu pochowano 1035 osób, w tym 960 więźniów podobozu nr 2 oraz 75 więźniów podobozu nr 1. Wśród pochowanych znajduje się co najmniej 31 Polaków.

Cmentarz położony był na terenie Dzielnicy Zawodzkiej w płn.-zach. części Kemerowa, w odległości ok. 500 m od zakładów garbarskich, 400 m na płd.-wsch. od wieży ciśnieniowej, 2 km na zach. od linii kolejowej Kemerowo-Topki i 3 km na płn.-wsch. od kopalni „Pionier”. Zajmował obszar o pow. 0,9 ha i podzielony był na 44 kwatery średnio po 20 mogił w każdej. W północnej części cmentarza znajdowało się dodatkowe 5 kwater, w których pochowano więźniów podobozu nr 1.

Do czasów obecnych zachowały się relikty cmentarza, którymi opiekuje się rosyjska organizacja Wojennyje Memoriały.