Cmentarz położony jest po prawej stronie drogi do Winnicy. Prowadzi do niego neogotycka brama ceglana  - rzadkość na Ukrainie, zdaniem Zbigniewa Hausera. Znajdują się na nim nagrobki z końca XIX wieku i początku XX. Są to nagrobki szlacheckie. Najstarszy zachowany pomnik datowany jest na rok 1880. Były to pomniki raczej okazałe i dobrze wykonane, niestety w większości są zniszczone – przewrócone, rozbite, z brakującymi elementami. Hauser wymienia 21 nagrobków, w tym 3 bezimienne.

Uwagę zwraca nagrobek w formie okazałych skałek z rzeźbą wspierającej się na nich kobiety (nie zachowała się głowa postaci). Pomnik jest sygnowany przez kamieniarza z Warszawy – P. Płeckiego z ul. Dzikiej 55.

Po części okazałych pomników pozostały cokoły bez krzyża jak w przypadku pomnika rodziny Kraczkiewiczów, gdzie pozostał cokół z brązowego marmuru zdobiony akroterionem czy pomnik Seweryna Burczak-Abramowicza (zm. 1885) z inskrypcją, będącą fragmentem psalmu: „Przykazania Twoje Ukochałem Panie / a miałem w nienawiści wszelka nieprawość / Ps. 118  v. 127”.  

Zbigniew Hauser wspomina również, że przy kościele parafialnym w Pohrebyszczach znaleziono podczas prac remontowych kamień z epitafium poświęconym Adamowi Rzewuskiemu, którą ufundowała jego żona – Jadwiga. Płytę usunięto z kościoła w czasach sowieckich. Biorąc pod uwagę datę śmierci małżonków, można ją datować  na rok 1888 -1889. Rzewuskich. Epitafium jest bardzo rozbudowane i wyryte na froncie i bokach tzw, „kamienia Rzewuskich”.

Dla cmentarza wykonana została dokumentacja (10 kart) (przechowywane w MKiDN). Informacje o cmentarzu opublikowane (patrz bibliografia).