Dorota Lubomirska (1787-1854), córka Jana Kazimierza Steckiego, chorążego wielkiego koronnego, i Teodory Walewskiej. W 1806 r. wyszła za mąż za Józefa Lubomirskiego, księcia, radcę tajnego i senatora. Z tego małżeństwa urodził się ich syn Marceli Lubomirski.

Była znana z dobroci, pobożności i działań dobroczynnych. Była określana przez współczesnych jako „słodyczy anielskiej”, „zacna i szlachetna”, „znana z dobroczynności”.

Zmarła 23 maja 1854 r. w Paryżu, w swoim domu przy Place de la Madeleine 10, w wieku 67 lat. Zgon zgłosili Józef Maksymilian Lubomirski oraz Joseph Henri Poncey.

Jej pogrzeb odbył się 26 maja 1854 r. w kościele de la Madeleine w Paryżu. Początkowo pochowana została w krypcie Dubé (grób czasowy). 14 czerwca 1854 r. w ogłoszeniu w prasie zapraszano na nabożeństwo żałobne za jej duszę, które miało odbyć się 2 czerwca 1854 r. w kościele Wniebowzięcia Matki Bożej (Eglise de l’Assomption) w Paryżu.

W dniu 14 czerwca 1854 r. przeprowadzono przeniesienie jej ciała do stałego grobowca w division 26 cmentarza Père-Lachaise. Ciało księżnej zostało ostatecznie przeniesione do grobu w division 22 cmentarza Père-Lachaise, gdzie pochowano ją 9 lutego 1859 r..

Źródła:

• Księgi pochówków: nr generalny 122417, nr roczny 4373, nr aktu zgonu w merostwie 1297, pochówek 1 (krypta Dubé, 26 maja 1854), pochówek 2 (14 czerwca 1854, Caveau 26).
• Klepsydra francuska: „Le Prince Joseph Lubomirski, Le Prince et la Princesse Marcellin Lubomirski et leur fils, [...] ont l'honneur de vous faire part de la perte douloureuse qu'ils viennent d' éprouver dans la personne de Madame Dorothée Princesse Lubomirska née Comtesse Stecka, [...] a décédée munie des Sacrements de l'Eglise, le 23 Mai 1854, à l'âge de 67 ans, en son domicile Place de la Madeleine № 10”.
• Zawiadomienie: „Dnia 14go Czerwca r. b. o godzinie 10tej zrana odbędzie się u OO. Re-formatów żałobne nabożeństwo za duszę ś. p. J. O. Księżnej Doroty Lubomierskiej [!] zmarłej w Paryżu dnia 23go Maja r. b. na które brat Jej J. O. Książę Stanisław Jabłonowski Krewnych, Przyjaciół, znajomych i pobożny Publiczność zaprasza. Kra-ków 1854”.
• KW nr 140 z 18/30 V 1854 s.744: „Doszła tu dla Rodziny, Krewnych i Przyjaciół smutna z Paryża wiadomość. Dnia 23 b. m., umarła tamże po długiej i ciężkiej słabości, ś. p. JO. Dorota z Steckich Xiężna Lubomirska, Małżonka JO. Xięcia Józefa Lubomirskiego, Radcy Tajnego i Senatora; Pani cnot i przymiotów serca pełna. Skon ten nie jedną łzę wycisnął, a pamięć zgasłej długo w sercach pozostałych zachowaną będzie”.
• Raciborski Adam, „Discours prononcé sur la tombe de la Princesse Dorothée Lubomirska le 26 mai 1854 au cimetière du Père-Lachaise”, Paris, imp. De Corzon, 8°, 4 p.
• J.A. Potrykowski, „Tułactwo Polaków we Francji, Dziennik emigranta”, t. 2 s. 71-72: „23 maja [1854] Księżna ta staruszka, miała zrobić dużo dobrego dla emigracji i w ogólności dla wszystkich biednych, ale że jej dary wpływały albo do kasy arystokratycznej, albo do jezuitów, emigracja polska mało zatem z tego mogła profitować prócz klasy żebraków emigracyjnych”.

• Józef Lubomirski, „Historia pewnej ruiny. Pamiętniki 1839-1870”, wstęp i komentarz Juliusz W. Gomulicki, Warszawa 1975.
• J.A. Potrykowski, „Tułactwo Polaków we Francji, Dziennik emigranta”, t. 2 s. 71-72.